| |
Αυτοί μια μέρα εδώ πέρα θα πετάξουν
μου είχες πει σε εκείνα τα τραγούδια
τα αγόρια κάψαν τα κορίτσια σα λουλούδια
που 'χαν προλάβει τις καρδιές τους να τους κάψουν
κι απ' τις στάχτες τους γίναν αστερισμοί,
για πάντα χάθηκαν σ' αυτήν την εκδρομή...
Στη μαγική ονειροφωλιά
στέψαν τον ήλιο Βασιλιά
που τον μισούσα
πιο πολύ απ' όλα τα άλλα...
τον πολεμούσα
με αστέρια και με σύννεφα μεγάλα,
κάθε απόγευμα τν κέρδιζα ξανά...
εκείνος έπαιρνε τη θάλασσα αγκαλιά
κι εγώ ανέβαινα στον ουρανό με σκάλα,
έβρισκα όλα τα χαμένα τα παιδιά,
κάναμε πάρτι κι όταν παίζαμε μπουκάλα,
ονειρευόμασταν ταξίδια και φιλιά...
ονειρευόμασταν ταξίδια και φιλιά...
Ύστερα έγιναν πουλιά κι οι εισκοσιένα οι ψυχές
πήρε φωτιά ο ουρανός και σε θυμάμαι να μου λες
πως το φεγγάρι τα παιδιά του πολεμάει
και πως ο χρόνος δεν μπορεί να 'ναι γιατρός,
πόσους αγγέλους ο Παράδεισος χωράει
και πόση αγάπη πάλι χάθηκε στο φως...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
