stixoi.info: Οι αναμνήσεις ενός εφιάλτη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Οι αναμνήσεις ενός εφιάλτη

[font=Comic Sans Ms]Λίγο πριν το ξημέρωμα παραστρατώντας απ’το όνειρο θα βγω.
Δεν θέλω πια να παίρνω την πεπατημένη.
Κουράστηκα τον ίδιο δρόμο κάθε βράδυ.
Θα αγκιστρωθώ μονάχα σ’ένα ξύπνιο σύννεφο
θα αρπάξω ένα αστέρι για καρφίτσα, ίσως για φυλακτό μου το φεγγάρι
Και νυσταγμένη σαν τα φίδια του χειμώνα
θα περπατήσω πάνω στις νάρκες της εποχικής σιωπής.
Πάντοτε το’χα συνήθεια μου με τα παράξενα να μάχομαι αγρίως.
Πόσο μάλλον με τα βαριά συνηθισμένα.
Υπάρχει ένας τρόπος να σε ξεχάσω , ναι.
Να σε πετάξω σα σκουπίδι στον υπόνομο της νύχτας
να σε στεγνώσω σα μοιχεία σε αγνό κορμί...
Υπάρχει ένας τρόπος μα κοστίζει τη ψυχή μου.
Δεν ανακυκλώνονται βλέπεις οι μνήμες. Κυρίως αυτές που πονάνε.
Τις βάζουμε μόνο να κάθονται κυρίες στο πλαίσιο κάποιας παλιάς φωτογραφίας
στην πολυθρόνα κάποιας που μάτωσε καρδιάς και προχωράμε.
Τί κι αν το βλέμμα μας κολλάει στα σεντούκια που τις θάψαμε;
Οι αναμνήσεις τα μεσάνυχτα ανασταίνονται.
Βρυκολακιάζουν μέσα στ’όνειρο της τέρψης.
Μα όχι απόψε , δεν σε ονειρεύτηκα.
Κουλουριασμένη μέσα σ’όλο μου το σώμα , παραπάτησα.
Υγρή ζωή στο μαξιλάρι , χαραγμένη.
Όχι, δεν σε θυμήθηκα, το μονοπάτι που με φέρνει στα σκαλιά σου δεν το πήρα....
Όμως την ώρα την τρελλή π’αποκοιμήθηκα οι μαύροι κύκλοι μου μου κλέψανε το βήμα...
Γίναν οικόπεδα που μέσά τους μου έχτιζες παλάτια ιδρωμένα. Το στέμμα η μνήμη.
Γίναν τα βήματα αφορμή που έδωσαν σκήπτρο ορφανό
ξανά στην ίδια ανάγκη μου και μ’έβαλαν να ζω σε εφιάλτη.
Όχι... αυτό το βράδυ.... δεν σε ονειρεύτηκα!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 19 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

MARGARITA 02-11-2008 @ 01:40	με τσάκισες...αγκιστρώσου πάνω σ΄ένα ξύπνιο όνειρο ψυχή μου....το επόμενο αφιερωμένο σε σένα.....
sofianaxos 02-11-2008 @ 01:41	Υπέροχες οι αναλύσεις σου !!!!!!!! ::up.:: ::hug.:: Καλημέρα Αθανασία
damoulis 02-11-2008 @ 01:47	Υγρή ζωή στο μαξιλάρι , χαραγμένη. ::theos.:: δεν είναι η πρώτη σου αναφορά σε εφιάλτη! ελπίζω να μην έχουνε γίνει συντροφιά στις μοναχικές σου νύχτες! υπέροχη η γραφή σου!
swordfish 02-11-2008 @ 01:51	Yπέροχο!!!!! ::up.:: ::hug.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α 02-11-2008 @ 02:10	Απίστευτο!!! Ρε Αθανασία που τη βρίσκεις τόση έμπνευση;;; ::hug.:: ::hug.::
poetryf 02-11-2008 @ 02:16	Η πλάση του Θεού είναι ανεξάντλητη. Μπορείς ακόμα και από το πιο μικρό πράγμα να εμπνευστείς και να γράψεις. Ακόμα κι από ένα μυρμήγκι. Λοιπόν Χρύσα, τώρα μου'δωσες ιδέα. Το επόμενο μου θα έχει αυτό το θέμα... Τώρα το τί ακριβώς θα γράψω , δεν ξέρω ::laugh.:: Μαργαρίτα μου, μεγάλη μου τιμή! Σοφάκι μου καλή μας μέρα! damoulis... βασικά δεν είχα εφιάλτη , τουλάχιστον ψες ....Ψες κυρίως δεν κοιμήθηκα καθόλου, είμαι βλέπεις λίγο αρρωστούλα. Άννα-Μαρία μου ::hug.:: Καλημέρα σε όλους! Να περνάτε όμορφα και να προσέχετε! ::hug.::
ΑΝΤΗΣ 02-11-2008 @ 02:33	μεγαλειωδης ποιηση οπως λεει κι ο Δημητρης απο μια μεγαλη καταξιωμενη ποιητρια
Πριγκιπας 02-11-2008 @ 02:42	πολυ καλο!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::hug.:: ::theos.::
zpeponi 02-11-2008 @ 03:10	::yes.::
agrafos 02-11-2008 @ 06:10	ακριβως τα μεσανυχτα ::theos.::
Nefeligeretis 02-11-2008 @ 06:25	Γραφή σταθερά ποιητική-ποιοτική! ::kiss.::
Ιχνηλάτης 02-11-2008 @ 10:06	Οι εφιάλτες, είναι πιό αληθινοί απο τα κοινά όνειρα. (Στάθηκα πολύ ώρα στο: "Πάντοτε τόχα συνήθεια μου με τα παράξενα να μάχομαι αγρίως....").
Νεφελοβάτης 02-11-2008 @ 11:52	Υπέροχο Αθανασία! ::smile.:: ::hug.::
Ηώς 02-11-2008 @ 12:12	ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ......ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dodoka 02-11-2008 @ 12:48	Καλό μήνα γλυκεια Αθανασία. υπέροχη όπως πάντα!!!! ::up.:: ::hug.::
TAS 02-11-2008 @ 12:56	να σε στεγνώσω σα μοιχεία σε αγνό κορμί ::oh.:: . . .
poetryf 03-11-2008 @ 01:47	Καλημερούδια! Να μου περνάτε όμορφα και να μου προσέχετε! Ευχαριστώ!
peiraiotissa 03-11-2008 @ 04:54	Καλή σου μέρα Αθανασία.... ::kiss.:: ::up.::
rem222 11-11-2008 @ 14:19	Υπάρχει ένας τρόπος να σε ξεχάσω , ναι. Να σε πετάξω σα σκουπίδι στον υπόνομο της νύχτας να σε στεγνώσω σα μοιχεία σε αγνό κορμί... Υπάρχει ένας τρόπος μα κοστίζει τη ψυχή μου ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο