| |
[align=center][B]Το σκοτάδι αγκάλιαζε τον ουρανό
και η φωνή σταδιακά χαμήλωνε
ώσπου έγινε ψίθυρος
και μετά απλά αναφιλητό.
[I]Άραγε θυμάται ακόμα όσα έγραψα για κείνη;[/I]
Σκέφτομαι τώρα εγώ,
αν τελικά έμειναν λόγια έξω απ΄την καρδιά.
Την τρόμαξε η πραγματικότητα.
Δεν ήθελε την πραγματοποίηση,
της έκλεψα το δικαίωμα να ονειροπολεί
αφού όλα
όλα τα έκανα να συμβούν.
Το όνειρο πήρε μορφή.
Αυτός λοιπόν είναι ο έσχατος έρωτας;
Τώρα που τίποτα δεν τον καλεί,
τώρα άραγε να συμβαίνει;
Ήδη τετελεσμένο
κι όμως απωθητικό πια.
Η αγάπη είναι προετοιμασία,αναμονή
πάθος για δημιουργία.
Ο έρωτας τελικά είναι διαδρομή και όχι προορισμός.
Θα πρέπει να τα ένιωσε,
πρέπει να το ένιωσε
αυτό το πάθος για όσα έγραψα για κείνη
αυτή μου την επιθυμία.
Τότε θα πρέπει να τα ένιωσε.
Τώρα όμως;
Όταν ο έρωτας γίνεται πράξη
η δύναμη μεταφράζεται σε ανεπάρκεια
η ανεπάρκεια σε βέβαιη αποτυχία.
Τότε θα με συγχωρούσε.
Τώρα όμως;[/B][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
