| |
Απαρνιόμαστε το όνειρο σαν ένα ζητιάνο της ζωής
Αποφεύγουμε να ζήσουμε όπως θέλουμε εμείς
Πνίγουμε μέσα μας πολλά, που ποτέ δεν θα τα βρούμε
νεκρές ψυχές, αθώες, που μαζί τους θα χαθούμε
Κι αν ήδη ζούμε σ' ένα όνειρο που το έχουμε αρνηθεί;
Κι αν ήδη κολυμπάμε σε μια θάλασσα που έχουμε πνιγεί;
Το βήμα αν δεν τολμήσεις που αισθάνεσαι δεν θα 'σαι ευτυχισμένος
Μονάχα θ' αρνείσαι τις εμπειρίες της ζωής σε μια δείνη αφημένος
Έχω μάθει στη ζωη να πράττω τον εαυτό μου
Γιατί μονάχα αν κρατώ την κάθε μου επιλογή ξεχνάω το κενό μου
Είναι η ζωη ένα παιδί που τ' άφησαν μονάχο
Έλα να ψάξουμε μαζι, έχει δρόμο αυτή η γιορτή..
Είνα η αγάπη ένα παιδί που παίζει με τα φώτα
μία φωνή που αιμορραγεί σε μια σπασμένη πόρτα
Κι εσύ να ψάχνεις το κλειδί σε μια αόρατη σιωπή
να χάνεσαι βαθιά σ' ένα πελώριο γιατί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
