| |
Κι εσύ γεννήθηκες σε λάθος εποχή
ή μήπως άργησα εγώ στο φως να ζήσω;
Είναι τα μάτια και τα χείλη σου πληγή
σ' αυτή τη γη την άνυδρη
που σου 'λαχε τον έρωτα να σπείρεις.
Γιατί κι εγώ πώς να στο πω
το σ' αγαπώ που μου ζητάς;
Εσύ στα χέρια σου κρατάς
της ζήλιας το αδράχτι
και μου κεντάς τα σωθικά
κάθε φορά που σ' αντικρίζω
να 'ρχεσαι από όραμα γυμνό
αμαρτωλό και πυρωμένο
σαν της αυγής το πρώτο φως
που σ' έσυρε απ' τα σεντόνια
εκείνα τ' άνομα κάποιας υγρής νυχτιάς.
Κι εγώ που ξέρω πως δεν έχω
ούτε λόγο ούτε σκοπό μες στη ζωή σου
δεν σου ζητώ άλλο τίποτα
παρά μονάχα πορφυρά φιλιά
στα χείλη σου ν' αφήσω.
Κι ας είναι μόνο για μια νύχτα...
Μια αμαρτωλή νύχτα...
Μόνο μία...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
