**Ηώς**
05-11-2008 @ 00:23 | Δε βρέχει, δε φυσά, δεν αναπνέει
Το τέλος στην αρχή εφάπτεται
χωρίς ενδιάμεσο, χωρίς αποδοχή
Βουτηγμένα τα δάχτυλα στη σελήνη
χαράζουν αφηρημένα σκοτάδια
Ασταθείς οι αναπολήσεις
μετεωρίζονται και μεταμορφώνονται
Ότι ήταν χθες, δεν είναι πια
Μεταλλαγή στο πουθενά και στο ποτέ
ΣΤΕΛΛΑ.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
05-11-2008 @ 00:39 | Εγώ... κάπου εδώ είμαι... δεν κάνω έ;
Ας ξυπνήσει τούτο το πρωινό
να σεργιανίσω ξανά τον κόσμο
Κάπου θα υπάρχει.
Να σεργιανίσω...
::love.:: | |
το κορίτσι του Μαι
05-11-2008 @ 00:44 | "Βουτηγμένα τα δάχτυλα στη σελήνη
χαράζουν αφηρημένα σκοτάδια..."
http://www.youtube.com/watch?v=yuQVXn33Zms
είπανε πως θα βρέξει.......λές?
::hug.:: | |
ψιτ-ψιτ
05-11-2008 @ 00:57 | που χαραζεις εσυ ? | |
Φαβο-Ριτα
05-11-2008 @ 01:05 | ναι...καπου θα υπάρχει.. | |
Ελένη Σ.
05-11-2008 @ 01:30 | Αντικατοπτρισμοί χωρίς ειρμό
Σκάβουν τα σπλάχνα του κενού
με μανία
Ανία
Λέξεις και εικόνες υπέροχες σε ολόκληρο το δημιούργημα....κι' ας σκάβουν τα σπλάχνα του κενού....απ' εκεί συνήθως γεννιούνται τα διαμάντια! | |
Xωρολάτρης
05-11-2008 @ 01:57 | Δεν έχει σημασία το νόημα..Νοημα δεν υπάρχει όσο κι αν στίψεις την λογική σου ή την καρδιά σου πάνω σε πλήθος πραγμάτων Στέλλα μου! Νόημα ίσως μόνον υπάρχει όταν σκοπίμως παραποιείς τα σημεια της ψυχής σου με μια μουντζαλωτή γραμμή και τα κάνεις να μοιάζουν κάτι μεταξύ ερημίας και κενού καιρού..απο κει μέσα μετά ίσως ξεπηδήσει η λαχτάρα να σεργιανίσεις με χάρη και θέληση στον αναμενόμενο κόσμο..αρκει να ξημερώσει..και αρκει να χει και πρίμα το αγέρι καθως θα ξεκινάς..
Υπέροχη! | |
MARGARITA
05-11-2008 @ 01:50 | Κάπου υπάρχει αγαπημένη...λείπεις... ::love.:: ::hug.:: | |
swordfish
05-11-2008 @ 02:15 | Με σεργιάνισες.... ::up.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
justawoman
05-11-2008 @ 02:26 | Δυστυχώς, με κυνηγούν θεοί και δαίμονες
και πρέπει να εξαφανιστώ πάραυτα
Σας ευχαριστώ και σας φιλώ όλους
::love.:: ::kiss.:: | |
Nefeligeretis
05-11-2008 @ 02:32 | Ερημιά, η αγάπη του κάποτε.
Ακαιρία, μία πιθανή εκδοχή ανυπαρξίας, απόρροια εγκατάλειψης.
Κυρά μου, μούσα λεπτή, λεπτών συναισθημάτων.
Ποιήτρια μου!
::love.:: | |
Γιώργος Θαλάσσης
05-11-2008 @ 03:33 | πολυ καλο
σιγουρα καπου θα υπαρχει | |
peiraiotissa
05-11-2008 @ 05:32 | Καλησπέρα just...είναι υπέροχο! ::hug.:: | |
νετη541
05-11-2008 @ 07:33 | (α!)Παρ-άμιλλα!! ::love.:: ::love.:: ::4076.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
05-11-2008 @ 08:51 | "Ας ξυπνήσει τούτο το πρωινό
να σεργιανίσω ξανά τον κόσμο
Κάπου θα υπάρχει."
"Σ΄ ένα χαμόγελο άδηλο ίσως
ή σε μια πινελιά κεντημένη στο μέλλον.."
Καλησπέρα αγαπημένη Just..
::wink.:: | |
artista_k
05-11-2008 @ 10:28 | Βουτηγμένα τα δάχτυλα στη σελήνη
χαράζουν αφηρημένα σκοτάδια...
Με τη γροθιά just! ::love.:: | |
karpox
05-11-2008 @ 11:22 | ::wink.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
05-11-2008 @ 12:12 | Ας ξυπνήσει τούτο το πρωινό
να σεργιανίσω ξανά τον κόσμο
Κάπου θα υπάρχει.
::love.:: | |
Μοιάζω μ'εσένα
05-11-2008 @ 12:22 | Το τέλος στην αρχή εφάπτεται
χωρίς ενδιάμεσο, χωρίς αποδοχή
Βουτηγμένα τα δάχτυλα στη σελήνη
χαράζουν αφηρημένα σκοτάδια
Αυτά τα ελέυθερα σου...αυτά τα ελεύθερα σου!
Πουλιά άπιαστα και πετάνε πέρα από τους ορίζοντες της λογικής και του αναμενόμενου! ::love.:: | |
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
05-11-2008 @ 12:27 | Ξημέρωσε ακαιρία
Ερημωμένοι οι σταθμοί
Οι έγνοιες βυθίστηκαν στη λήθη
Ακόμα πιο ξένη αίσθηση
αυτή που με κυκλώνει
Το ξημέρωμα διστακτικό
αναποφάσιστο
::kiss.:: ::kiss.:: | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
08-11-2008 @ 11:10 | ::20315.::υ::20315.::πάρχει βεβαίως..αλλά δεν είμαι σε θέση::20315.::να σου απαντήσω..ποιος είναι εδώ;;ποιος είναι εδώ;;::20315.::::5156.::οι στίχοι σου γαλήνη
Στέλλα::6132.:: | |
 |
