Πριγκιπας
06-11-2008 @ 02:47 | Ετσι βαδισαμε εμεις,
γυμνοι στο φως του ηλιου,
δραπετες προσκαιροι,
των πληχτικων ονειρων μας.
::yes.:: | |
φραγκοσυριανος
06-11-2008 @ 03:37 | Ελευθεροι απο προζα
και λογια περιττα,
με μια αυρα στα μαλλια
ηταν τα χερια μας λυτα.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Helene52
06-11-2008 @ 03:47 | Πάρα πολύ ωραίο !!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-11-2008 @ 06:27 | Εμεις βαδισαμε γυμνοι
στις αμμουδιες του ηλιου,
με την αλμυρα του νερου
στο σωμα και στο νου.
===========================
Νομίζω πως κι άλλοι πολλοί,
ετούτο θα σου πούνε:
Ωσάν παιάνας λεβεντιάς
οι στίχοι αυτοί ηχούνε!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
andreas p.
06-11-2008 @ 07:26 | η ελευθερια ειναι μεγαλο πραγμα και μονο οταν την χασεις την εκτιμας... μια ματια στον γυρο κοσμο και θα μας πεισει για το μεγαλειο της. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ. | |
Ιχνηλάτης
06-11-2008 @ 10:37 | Αν τα "πληχτικά όνειρα", γίνουν η αιτία, να γίνουμε δραπέτες,
τότε άς φύγουμε για πάντα!
(Πολύ όμορφο). | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
14-11-2008 @ 13:36 | ::yes.:: πάρα πολύ ωραίο ::yes.:: | |
 |
