Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για χάρη ενός ειρμού
 
Στάζει το γέλιο, γνέθει το μάτι σημάδια
Σε τροχιές απόλυτου χάους,
Η ρευστότητα ενός μακρόπνοου χρησμού
Μου χτυπά την πόρτα,
Αναρριχάται το μηδέν από
Τα σπάργανα μιας ζωής,
Να συλώ τις στάχτες που λίγο πριν βύζαινα λαίμαργα
Για χάρη ενός ειρμού από πηλό και σπασμένα γυαλιά

Νεφέλη Σμίχελη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιατί εμείς, εκεί που αγαπάμε, γινόμαστε αχνός (Rilke)
 
sofianaxos
06-11-2008 @ 11:47
::up.:: ::up.:: ::up.::
TAS
06-11-2008 @ 11:59
αναρριχήθηκε το μηδέν σε τροχιά απόλυτου χάους . .

**Ηώς**
06-11-2008 @ 12:45
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγνή
06-11-2008 @ 13:10
γειά σου Flake,
δεν συλήσεις, συλεύεις
ξέρεις όμως τι σημαίνει;

μου άρεσε η αναρρίχηση
Xωρολάτρης
06-11-2008 @ 13:34
Γνέθει το μάτι σημάδια ..για να τα δείτε μαζί κάποτε να αναρριχόνται σε τροχιές απόλυτης ύφεσης των μίζερων και καθωσπρέπει πορειών που ποτέ πραγματικά δεν θα δείτε...Μ αρέσει παράφορα η διαδικασία σας!
zpeponi
06-11-2008 @ 16:37
κι ομως το τιποτα ειναι το παν. ταυτοχρονα. πολυ καλο
Flake
07-11-2008 @ 13:44
Εχεις δίκιο Αγνη λάθος στην πληκτρολόγηση

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο