Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο σκισμένος φάκελος
 
Ο ΣΚΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Θεέ μου !δώσε μου δύναμη να αντέξω τα πράγματα που δεν μπορώ .Να αλλάξω!

Αγ. Φραγκίσκος

Η γειτόνισσα με περίμενε στο σκαλί. Είχε μαζέψει. Το σκισμένο .Γράμμα .Μου .Το πρωί όταν είχε περάσει. Απ΄την είσοδο της πολυκατοικίας το είχε δει. Ακέραιο. Μεγάλος φάκελος. Ευδιάκριτο το περιεχόμενο του. Ένα βιβλίο. Το μεσημέρι όταν επέστρεψε. Το βρήκε σκισμένο και πεταμένο. Κάτω. Στις σκάλες. Ευτυχώς το βιβλίο. Υπήρχε .Ακόμα. Αυτοί που το κάνανε. Είχανε φανταστεί ότι έχει πολύτιμα αντικείμενα. Μέσα στο φάκελο. Λεφτά ή τιμαλφή. Δεν κατάλαβαν ότι το δώρο μου .Ήταν το βιβλίο.
Στεναχωρήθηκα πολύ. Αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα. Άγριου θυμού και λύπης. Θυμού για κάποιους που με το έτσι θέλω μπαίνουν στην ζωή μου. Λύπης απέναντι σε κάποιους που αρέσκονται .Στην αναίτια κακία. Στην εγωιστική ικανοποίηση μερικών ανθρώπων να προσπαθούν να σε μειώσουνε. Επειδή δεν μπορούν να σε βλάψουν αλλιώς Όταν εσύ πετάς .Και αυτοί σέρνονται. Στην ψυχική τους μιζέρια.
Θυμήθηκα ότι ένιωσα περίπου το ίδιο. Πριν πάρα πολλά χρόνια. Αρχές του 1981.Όταν ,ως αγροτική ιατρός στα βουνά της Ροδόπης, έβλεπα τον αστυφύλακα .Να ελέγχει την αλληλογραφία. Μου. Το έκανε χαμογελαστός .Μπροστά στα μάτια μου. Σίγουρος για το δικαίωμα του. Να με ταπεινώνει. Βέβαιος για την κατάχρηση της εξουσίας .Του. Απόλυτος απέναντι στην αδυναμία μου .Να αντιδράσω. Φυσικά όταν έρχονταν στο ιατρείο δεν του το απέδιδα. Την χαιρεκακία. Έδειχνα το αυτονόητο. Την ποιότητα ενός μορφωμένου και ανώτερου .Ανθρώπου. Μέσα στο μυαλό μου σκεφτόμουνα ότι . Ίσως να ήταν και το καθήκον. Του.
Πληγώθηκα. Το κάνω κάθε φορά που κάποιοι άνθρωποι. Με το έτσι θέλω. Μου ακρωτηριάζουν .Το δικαίωμα .Της ελεύθερης και απαραβίαστης αλληλογραφίας. Που νιώθουνε ικανοποιημένοι .Όταν μπαίνουν εκεί που δεν τους .Επιτρέπεται. Κρύβονται πίσω από την ατιμωρησία της ανωνυμίας. Οχυρώνονται πίσω από την κουτοπονηριά της ζήλειας. Θωρακίζονται πίσω από την ανεμελιά της δειλίας τους. Φτωχοί σε ότι αφορά στην πνευματική τους περιουσία. Ίσως κοινοί κλέφτες της δικής μου χαράς .Του δώρου. Ενός γράμματος και ενός βιβλίου.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tzenilio@gmail.com
 
mychoco
07-11-2008 @ 01:52
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Aris4
07-11-2008 @ 02:46
Τουλαχιστον μια φορα επρεπε να του πατησεις ενα αντιλυσσικο ορο βρε Τζενη !!!! ::clown.::
Του παλιοπουστη ::up.:: ::razz2.::
Maria Olsen
07-11-2008 @ 06:50
Συμφωνώ μερικώς με τον Άρη. Έπρεπε να τον αντιμετωπίσεις. Τι ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί, και είναι χειρότερο από τον τρόπο που αισθάνεσαι τώρα;
Πάντως σε καταλαβαίνω, απαίσιο πράγμα όταν κάποιος τσαλαπατάει τα όριά σου.
Αυτό με τις πολλές τελείες το κάνεις επίτηδες;
Γιώργος_Κ
07-11-2008 @ 09:22
Το πιθανότερο είναι να καταστράφηκε η συσκευασία στο κέντρο ταξινόμησης του ταχυδρομείου ::naugh.::
..εκ μέρους της υπερεσίας (σικ) ::cool.:: σας λέμε πως αυτά είναι τα "καλά" του ταχυδρομείου!
jenny
07-11-2008 @ 09:44
kALISPERA SAS! Maria to kano skopima to stakato gia na toniso tin aganaktisi mu ke na tu prosdoso mia melodikotita.File Giorgo i gitonisa to proi to ide akereo ke meta to mesimeri to vrike skismeno ara kapios apo tin polykatikia to ekane.Den ton eho stabari ala ama lahi ke ton vro tu efaga tin Panagia
Γιώργος_Κ
07-11-2008 @ 09:47
::up.::
Maria Olsen
10-11-2008 @ 11:20
Kαλό κυνήγι ::naugh.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο