Γράφτηκε για κάποιον που έφυγε από δίπλα μου, χωρίς να μου πει ένα "γεια",χωρις να μάθω ποτέ το "γιατί"...
Καθόμουν σιωπηλή μπροστά στο παράθυρο,
κοίταζα απέναντι ένα μικρό τριαντάφυλλο!
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και φανταχτερή,
μα ξεφνικά ήρθαν στο τζάμι στάλες από βροχή!
Το τριαντάφυλλο άρχισε να εξαφανίζεται
κι ένα χάος μπροστά μου εμφανίζεται!
Η καρδιά μου είχε αρχίσει να γίνεται κομμάτια,
καθώς με δάκρυα γέμιζαν τα δυο μου μάτια!
Το τριαντάφυλλο αυτό είναι κάτι π'αγαπώ!
Κι αυτό όμως ηταν σαν κι εσένα...
"Ήρθε στον ήλιο, χάθηκε στη βροχή κι έμεινα εγώ με μάτια δακρυσμένα...!!!"
