| |
Μια μπουκιά βρέχω ψωμί που τη βλογά τ’ αγέρι
ο χρόνος κοντοστάθηκε αυτό το μεσημέρι
δύο.. αγόρια προσπερνούν το γέρο που μαλώνει
σύγχρονη πόλη άγρυπνη τα όνειρά μου λιώνει.
Μα ο κύκλος δέκα μυστικά σε τρεις γύρους του σέρνει
στο δρόμο που μεγάλωσα η ώρα αυτή σε φέρνει
τις δέκα λεύκες μέτρησες και τρεις πέρασες κήπους
σε μια καρδιά ατάραχη τώρα μετρώ τους κτύπους.
Το βήμα σου τελείωσε και η αναπνοή μου
εκεί που σε συνάντησα ν' αρχίσει η ζωή μου
σκληρός ο χρόνος κράτησε φίλο το παρελθόν μου
εχθρός ο πόνος φίλησε για λίγο το παρόν μου.
Τελειώσανε τα ψέματα στην ένοχη την πόλη
αδιάφορα τα βλέμματα, απείθαρχη η συγνώμη
μακριά απ’ το γέλιο μιας ζωής μ’ οδυνηρά αστεία
παίζει η αγάπη σαν παιδί στην κυκλική πλατεία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
