Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απόψε Καίμε την Ελπίδα
 
Απόψε καίμε την ελπίδα

πριν από αυτό
πείτε
για τα παλιά μας λάθη
ας ξαναπάμε σε εκείνο το βαρετό μέρος
όπου άσχημες θείες
μας τσιμπάνε τα μάγουλα
για μια καραμέλα που ποτέ δε λιώνει
πείτε
για αυτή
τη θνητή τραγωδία

ίσως δεν έχει σημασία
μιας και απόψε
καίμε την ελπίδα

και να πως συνέβη

έπεσα με τα μούτρα
ούτε το προσπάθησα
να σηκωθώ
ξαπλωμένος καταγής
- πρώτη φορά -
γεύτηκα τη Σκόνη
από ένα γύρο απείρου κόκαλα
νεκροταφείο η γη
πάσα γη τάφος
και πριν τα κόκαλα
τα λέπια και οι άλγες
προγονικό το πετρέλαιο
που την έλουσε

χρόνια αμέτρητα
η ομάδα του θανάτου
περιφέρει τη σκυτάλη
σ' αυτό το στάδιο
για ένα μόνο θεατή
μια ανώνυμη ελπίδα

πάντα μπορείς να σηκωθείς
μια νιοστή φορά
προσποριζόμενος νιάτα ανίατα

γένος κρυσταλλωμένο
γλυκασμένο
ακούνητο
μέρα ή νύχτα
ολόγυρα χορεύουν μανιακά
οι σκιές των αγέννητων
ιεροφάντες αλήθειας
ώσπου να πάρουν
την άγουσα
απ' τ' ανέλπιδο σκοτάδι
προς το ολέθριο φως

μα το κρίμα
για τον βαμμένο ουρανό είναι
που κουβαλά τα όνειρα
γεννήθηκαν νεκρά
απόβλητα του όλβου
ελαττωματικά
ως την τελευταία λεπτομέρεια
της σύλληψης τους
όνειρα υπερεκτιμημένα
ολοσδιώλου άσχετα
με το θέμα

σύννεφα φτιαγμένα μ' ελπίδες
που αδημονούν
να ολοκληρώσουν το έργο τους
κι όταν βρέχει σπεύδουν
να σμίξουν με τη Σκόνη
παρασέρνοντας τη
στη βαθύτερη ακόμα λήθη
της θάλασσας


αρκετά
ως εδώ αυτό το παιχνίδι
για όλα αυτά απόψε
καίμε την ελπίδα
σε μια στιγμή θεεκτομής
την παραδίνουμε
στον κλίβανο


πιότερος
ο ιδρώτας της πλάτης
η ζέστη μιας παλάμης
η κόψη του νοητού μας

ζήσαμε στ' αλήθεια
ηττημένοι
κύριοι του εαυτού μας






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σχολιάστε ελεύθερα, κουβέντα να γίνεται ρε παιδάκι μου!
 
ψιτ-ψιτ
09-11-2008 @ 23:03
καλημερες.............
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
10-11-2008 @ 00:24

Αποψε καιμε την ελπιδα.....
Ισως λευτερωθουμε....
::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
10-11-2008 @ 00:49
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!
dimi.gr
10-11-2008 @ 06:42
Αλέξη....., Εγραψες πάλι!!!! ::yes.::
justawoman
12-11-2008 @ 13:01
Το Είναι, πέρα από τις βιοτικές έχει και τις επιβεβαιωτικές του ανάγκες και η τέχνη είναι η περίτρανη απόδειξη, σύμφυτη με την ελπίδα. Όσο κι αν πέσουμε Αλέξη, η νιοστή φορά δε θα εκλείψει ποτέ...
Πολλές οι εξαιρετικές στιγμές στο ποίημά σου όπως αυτή της θεεκτομής ή η άλλη, της σκυταλοδρομίας του θανάτου

Πάντα προσφέρεις ξεχωριστή χαρά ανάγνωσης

::smile.::
episkeptria
03-12-2008 @ 16:01
polu omorfo poihma, alla pisteuw pws kaigontas thn elpida den eleu8erwnomaste alla sumvivazomaste..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο