| |
Γέμισε η ψυχή μου με μαύρα ροδοπέταλα και τη ραγίζει το απαλό τους άγγιγμα.
Πόσο αδημονούσε η ψυχή για το μαύρο αυτό αμφιεσμένο πέπλο γεμάτο χιλιάδες άστρα
Δεν συγχωράω τον καιρό και τα απρόβλεπτά του
Δεν συγχωράω την καρδιά που τρεμοσβήνει και ποθεί
Δεν συγχωράω της θύμισης τη μαύρη φλόγα
Δεν συγχωράω τα αλμυρά δάκρυα
Δεν συγχωράω την απατηλή Αγάπη , που όλο σε σκοτώνει με γλυκά δηλητήρια!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
