justawoman
11-11-2008 @ 02:30 | άσχετο και σχετικό
http://www.youtube.com/watch?v=_DxGZKauq3U&feature=related
καλημέρα στιχόπαιδα | |
ψιτ-ψιτ
11-11-2008 @ 02:41 | καλα.....με εστειλες ...μπορω να κλεψω καμια δεκαεννια λεξεις
και καμια 8 εικονες ? | |
justawoman
11-11-2008 @ 02:46 | ελεύθερα, ψιτάκο μου...
εγώ πρέπει να εξαφανιστώ πάλι ::hug.:: | |
φραγκοσυριανος
11-11-2008 @ 02:53 |
Ξεφεύγουμε της συννεφιάς
υπό την επήρεια
μιας ανόθευτης ζάλης
Τα χέρια μας παιδικά
κρατούν τις προσδοκίες –εύθραυστες–
σε σχήμα αγκαλιάς τις περιθάλπουν
μέχρι να δυναμώσουν τα φτερά
στο πέταγμα να βγούνε
όπως κι οι άλλες
Τα γεγονότα πολύπλοκοι ιστοί
Ενώνουν και διαιρούν τα ενδεχόμενα
με σιγουριά χειρουργική
και βρυχηθμό ψιθύρου
Άγονες οι συνθήκες είτε γόνιμες
πάντα με το ‘να πέλμα
βυθισμένο στην ιλύ
κάποιας ματαίωσης
πάντα με τ’ άλλο στο φτερό
γερακινής αιώρησης
Κι αν κόκκινο νερό αναβλύζει
σε παρειές λαθραίων σκέψεων
και μιας επιθυμίας πιο δυνατής
απ’ την απελπισία
είναι τα λόγια μας επίγειοι ουρανοί
με ρεύματα ανοδικά και τρύπες
καταβύθισης –σώματος κατεδάφιση
ας πούμε προσεδάφιση –
::up.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
JINO.X
11-11-2008 @ 03:09 | ..την ::love.:: μου, την ::hug.:: μου, τα ::kiss.:: μου....θα σού 'λεγα κι άλλα ::3083.:: αλλά τα ξέρεις, οπόταν γλιτώνω χρόνο και κόπο... | |
AceOfSpades
11-11-2008 @ 03:12 | εγώ μπερδεύτηκα εκεί με το βυθισμένος στην illy και λέω , τώρα που κολλάει εδώ ο εσπρέσσο, αμάν ,ακόμη και η τζαστ απέκτησε χορηγό ? αλλά μετά οκ.... | |
tomas_to_tomari
11-11-2008 @ 03:20 | Κι αν κόκκινο νερό αναβλύζει
σε παρειές λαθραίων σκέψεων
και μιας επιθυμίας πιο δυνατής
απ’ την απελπισία
είναι τα λόγια μας επίγειοι ουρανοί
με ρεύματα ανοδικά και τρύπες
καταβύθισης
::smile.:: to krataw | |
iptamenos_gatos
11-11-2008 @ 03:28 | εγω λεω να κλεψω καμοια τραπεζα
τι ολο αυτες θα μας κλεβουν;
το πονημα σου αρκουντως καλο και ικανοποιητικα ομορφο | |
foteinos
11-11-2008 @ 03:44 | μάλλον έχω χάσει επεισόδια αλλά αυτό που πίνεις τελευταία μου αρέσει | |
Α.Ε. ΕΠΕ
11-11-2008 @ 03:56 | Τώρα χορεύουν οι λέξεις...
Μετά! (που θα κουραστούν και θα καταλαγιάσουν...)::lost.:: | |
Ναταλία...
11-11-2008 @ 03:58 | πολύ όμορφες εικόνες ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
petrwnas
11-11-2008 @ 05:09 | σιωπη τι αλλο να πεις δεν φτανει ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
artista_k
11-11-2008 @ 05:47 | Κάτι πονεμένες αλήθειες που λες just μου... ::love.:: ::love.::
Xα χα χα χα ΑΕ ΕΠΕ μου σκανδαλιάρα! ::love.:: | |
ALYZIOS
11-11-2008 @ 06:25 | ΦΟΒΕΡΟ!!!!!!! ::up.:: ::smile.:: | |
balistreri
11-11-2008 @ 07:18 | ιλύ ιλύ λαμά σαβαχθανί
όποιος χορεύει να καθίσει κάτω
ΤΩΡΑ!!! | |
Nefeligeretis
11-11-2008 @ 07:50 | Η ανόθευτη ζάλη με φοβίζει καθώς και οι εύθραστες προσδοκίες,
υπάρχει όμως η επιθυμία που είναι πιο δυνατή από την απελπισία,
και η ισορροπία επανέρχεται. Ερχεσαι όμως πάλι στο τέλος
και μου τα χαλάς με μία πτώση και μία θλίψη.
Στο τέλος μας λυτρώνει η διαπίστωση-αντίδραση...
Είναι λοιπόν να μη σ αγαπώ;
::love.:: | |
peiraiotissa
11-11-2008 @ 08:11 | Μα
για να σταθεί η θάλασσα σε πλήρη αταραξία
θα ‘πρεπε να πεθάνει του αγέρα η πνοή
Απίθανο ... ::kiss.:: ::up.:: | |
TAS
11-11-2008 @ 08:51 | Τα γεγονότα πολύπλοκοι ιστοί . . .
. . . . . .
για να σταθεί η θάλασσα σε πλήρη αταραξία
θα ‘πρεπε να πεθάνει του αγέρα η πνοή
ας την, καλύτερα ταραγμένη . .
. . . | |
swordfish
11-11-2008 @ 08:57 | Καλά δεν παίζεσαι!!!!!! ::up.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
ΕΛΕΑΝΝΑ
11-11-2008 @ 11:19 | ::lost.:: μετά ..με την ΑΕ και γω ::kiss.:: παίρνω λίγο χρόνο..ναι just ::kiss.:: ; | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-11-2008 @ 13:19 | ::hug.:: ::up.:: ::hug.:: | |
ivikos
11-11-2008 @ 13:20 | .....Μα
για να σταθεί η θάλασσα σε πλήρη αταραξία
θα ‘πρεπε να πεθάνει του αγέρα η πνοή
μαζί μ’ αυτόν κι ο ουρανός που τον φυσάει
τα σύννεφα, τα όνειρα και τα πουλιά
οι επιθυμίες προπάντων
Και τότε
πού θα σκαλώναμε εμείς το βλέμμα
και τι ανάγκη θα ‘χαμε τα ποιήματα;
Μόνο εσύ θα έκλεινες τόσο υπέροχα αυτό το αξιοθαύμαστο
δημιούργημα!!!!!!!!!!
Α ρε Στελλάκι
πόσο θαυμάσια μας ταξιδεύεις...
Να 'σαι πάντα καλά, και να γράφεις!!!!!!...να γράφεις!!!!!!!!!
::up.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
11-11-2008 @ 13:58 | Μα
για να σταθεί η θάλασσα σε πλήρη αταραξία
θα ‘πρεπε να πεθάνει του αγέρα η πνοή
μαζί μ’ αυτόν κι ο ουρανός που τον φυσάει
τα σύννεφα, τα όνειρα και τα πουλιά
Η ΣΟΦΙΑ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΑΠ'ΑΚΡΟΝ ΕΙΣ ΑΚΡΟΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μοιάζω μ'εσένα
11-11-2008 @ 15:15 | Στην πρώτη ανάγνωση το βρήκα αγαπημένο..
Στη δευτερη απλά το λάτρεψα... και που'σαι ακόμα! ::love.:: | |
Denis
12-11-2008 @ 06:00 | Μεγαλειώδες, Στελλίτσα! Φτου, να μην το ματιάσω! Και τα 2 προηγούμενά σου, που μόλις πρόλαβα να διαβάσω κάπως βιαστικά, είν' εξαιρετικά... (Μόνον ο πλεονασμός, νομίζω, στη φράση ''... σφίγγοντας πάνω μου σφιχτά...'' της ''Αποπομπής'', ίσως να επιδέχεται κάποια βελτιωτική επέμβαση κι επαναδιατύπωση...) Φίλησέ μου και την επιστήθεια φίλη σου, την Έμπνευση! ::yes.:: ::rol.:: ::hug.:: | |
justawoman
12-11-2008 @ 13:47 | Στιχοπούλια, σας ευχαριστώ. Τα πετάγματα του νου με ή χωρίς δεσμά μας φέρνουν την πολύτιμη επαφή
καλό βράδυ σε όλους
::love.::
Διονύση μου, χαρά μου το πέρασμά σου (προχείρως διόρθωσα και την επισήμανση)
| |
Flake
12-11-2008 @ 14:39 | Κι αν κόκκινο νερό αναβλύζει
σε παρειές λαθραίων σκέψεων
και μιας επιθυμίας πιο δυνατής
απ’ την απελπισία
είναι τα λόγια μας επίγειοι ουρανοί
με ρεύματα ανοδικά και τρύπες
καταβύθισης
::love.:: | |
genikos
12-11-2008 @ 19:41 | Μωρέ, ας ήταν η θάλασσα ατάραχη (η εντός μας, αλλά κυρίως η εξωτερική) και ας μην είχαμε ανάγκη τα ποιήματα.
Στο κάτω κάτω, η γαλήνη συνηθίζεται πιο εύκολα απ' το χάος.
Άσε που απ΄τη γαλήνη μπορείς να παρατηρήσεις άνετα το χάος, ενώ το αντίστροφο... κομματάκι δύσκολο.
Υ.Γ: Η εντροπία του σύμπαντος αυξάνει φυσικά, δε χρειάζεται τους ποιητές για να δικαιολογήσει την αύξησή της.
:) | |
neyro
13-11-2008 @ 02:53 | Άστρα μικρά, μεγάλα
ανατέλλουν στο χρωματιστό μας κόσμο
κι όλα υποφέρουν. Τρεμοσβήνουν
από καημούς ασήμαντους
σε σχέση με το αιώνιο κλέος
Δε μας αντέχουν τα σχοινιά
Η ανάβαση μια ματωμένη υπόθεση
και όλο πέφτουμ' άπραγοι και πεινασμένοι
στο μικρόκοσμο
της μικροσκοπικής μας θλίψης
::hug.:: ::love.:: | |
 |
