stixoi.info: δε θέλω

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

δε θέλω

Μονάχα μέσα από τις αναμνήσεις μου ζω
σαν γέρος με θέα μοναχά την εγγύτητα της δύσης του
γράφοντας σε λευκά χαρτιά αλλοτινά μου όνειρα
που δεν ευτύχισαν να δουν ποτέ τους την ευόδωση…
κι όμως εγώ θα ήθελα να γράφω
την ποίηση της επόμενης μέρας
που αντί να αναμοχλεύει τα παλιά
να ζει, να αισθάνεται, να ερωτεύεται
σαν μια ωραία στην εφηβεία της γυναίκα
με τα μαλλιά ανέμελα λυτά στον άνεμο…

δεν θέλω πια μια να γράφω ποίηση γήινη
και να μεμψιμοιρώ
μα που να ανοίγει τις πύλες του ουρανού,
ελπίδα απλόχερα χαρίζοντας
σε όσους μήτε την είδανε
μήτε την ονειρεύτηκαν ποτέ τους
μια ποίηση που να λέει
στ’ αυτί όσων ξεχάστηκαν από θεούς κι ανθρώπους
ότι υπάρχει ένα ποτάμι που κυλά
και βγάνει ίσα στη θάλασσα
υπάρχει ένα μονοπάτι, λουσμένο μες στο φως
που περνά μέσα από τις πορτοκαλιές και τα αγριόκιτρα

δε θέλω άλλη ποίηση για το θάνατο
του αφιέρωσα αράδες αρκετές προτού να τον γνωρίσω
από εδώ και εμπρός υπόσχομαι να γράφω μόνο για τη ζωή
για τα ουράνια τόξα που περιμένουν
να μας στέψουν στα επινίκια βάθρα του ορίζοντα
για τις περήφανες ήττες που αξίζουν όσο χίλιες νίκες μαζί
για τα παιδιά που ονειρεύονται να αλλάξουνε τον κόσμο
με μόνα όπλο το αίμα μόνο που κοχλάζοντας
κυλά μέσα στις φλέβες
και για τον έρωτα που έρχεται απρόσμενα
στα μάτια μέσα και στα χείλη και στην ψυχή εκεινών
που είχαν βεβαιωθεί ότι δεν μπορούνε πια να αγαπήσουν.

Κουράστηκα ξέρεις να ξοδεύομαι στα ίδια
να περπατώ στα ίδια κάθε μέρα βήματα
ίδιους ανθρώπους να συναντώ
και να ανταλλάσσω μαζί τους απαράλλαχτα λόγια-
δε θέλω…
δε θέλω άλλη ποίηση που να επαιτεί ανάγνωση
μα θα ‘θελα – κι αυτό είναι απαίτηση του εντός μου-
να γράψω λόγια που να μοιάζουν
με όλα τα πανηγύρια του φωτός
στην επιφάνεια απάνω της θαλάσσης…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

poetryf 12-11-2008 @ 02:02	Κι όμως γράφεις την Ποίηση της επόμενης μέρας... Βρίσκεις την κόρη την αομώνυμη, την παίρνεις αγκαλιά και με την αλμύρα της θάλασσας σβήνεις από τη μνήμη της τον πόνο και τη θλίψη. Καλημέρα υπέροχε Χρήστο!
Spartinos 12-11-2008 @ 02:07	Καταπληκτικο!!! καλημερα Χρηστο
sweet kitty 12-11-2008 @ 05:27	υπέροχο!!!γεια σου Χρήστο!!! ::hug.:: ::up.::
Mικρουλι 12-11-2008 @ 06:27	Χρήστο, συγκλονιστικό!! Με αφήνεις άφωνη... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Άθη Λ. 12-11-2008 @ 06:28	Xαίρομαι τέτοιες στιγμές που βρίσκεσαι ανάμεσά μας.. μπράβο Χρήστο.. να' σαι καλά!
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α 12-11-2008 @ 09:20	Υπέροχος όπως πάντα.... ::kiss.::
Ιππαρχος 12-11-2008 @ 11:56	Με Άθη!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο