rosestar
12-11-2008 @ 03:54 | κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου ::yes.::
Καμπουριασμένες σα γριές
στεγνές κι ανέραστες περνάνε οι ώρες.
Τις συναντάω στο γνωστό το σταυροδρόμι
εκεί που η κίνηση έχει χρώμα σκοτεινό
Κανείς διαβάτης , δεν τολμά να τις κοιτάξει.
Σπάω ένα-ένα τα αγαλμάτινα λεπτά,
θλίβω του χρόνου το μνημείο!
Δεν θέλω να’χουν προσωπεία οι στιγμές μου...
Τις θέλω ανέκφραστες μα πιότερο αληθείς!
Πολύ όμορφο στιχάκι!!! ::up.:: | |
oneirodromio
12-11-2008 @ 04:06 | Κι αφού το θέλω,
κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου
θα μπω σε ευθεία με ταχύτητα φωτός...
Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο
θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου
θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . .
::up.:: ::yes.:: | |
petrwnas
12-11-2008 @ 04:07 | κι αφου το θελω
κυπαρισσενιο θα υψωσω το αναστημα της νιοτης μου πολυ τρομερο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Πριγκιπας
12-11-2008 @ 04:40 | Πάει καιρός που με μυρίζω και σιχαίνομαι
γυμνό λιβάνι, μωβ σκιά κι άσπρο σεντόνι,
τυλίγομαι να ζεστάθω κι όμως κρυώνω.
Ίσως να πέθανα’ κι αυτό το θάνατο αγνοώ.
κυπαρισσένιο θα υψώσω το ανάστημα της νιότης μου
θα μπω σε ευθεία με ταχύτητα φωτός...
Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο
θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου
θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . .
Απο τα καλύτερα σου!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Κακτίνα
12-11-2008 @ 05:35 | ...Θλίβω του χρόνου το μνημείο!...
ναι Αθανασία ωραία το ένιωσες | |
thrasher
12-11-2008 @ 08:40 | ωραιο ποιημα συνονοματη!!!(καλα δεν με λενε και αθανασια..θανο με λενε) | |
thrasher
12-11-2008 @ 08:39 | ωραιο ποιημα συνονοματη!!! | |
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
12-11-2008 @ 09:00 | Πάλι Αριστούργημα έγραψες;;;; δεν σε προλαβαίνω πια!!! ::hug.:: ::kiss.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
12-11-2008 @ 09:53 | ::kiss.:: | |
andreas p.
12-11-2008 @ 10:23 | αλιγορικο και ελισομενο
ταιριαζει σε πολλα, ο καθε ενας
το μεταφραζει οπως θελει
::778.:: | |
peiraiotissa
12-11-2008 @ 10:45 | Μ’ένα αγιοκέρι και της μνήμης μου το βέλο
θα βγει σα χήρα που πενθά η ανθρωπότης μου
θα γίνω εγώ της λησμονιάς γλυκός λωτός . . .
Και πάλι χωρίς λόγια.................................. ::theos.:: | |
Ενιπεύς
12-11-2008 @ 11:39 | Xωρίς σχόλιο τέλειο... | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-11-2008 @ 11:52 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Ιππαρχος
12-11-2008 @ 11:54 | Ο τίτλος σου μου θύμισε
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75635 | |
heardline
13-11-2008 @ 03:08 | Από αριστούργημα σε αριστούργημα, Αθανασία
πρόσεχε το μελάνι σου, να' χει Αθανασία
γι' αυτό να γράφεις, ως κάνεις, πάντα με την καρδιά Αθανασία
και μεις θα σε διαβάζουμε για της καρδιάς μας την Αθανασία !!!!!
Καλημέρα καλό κορίτσι μας και αγαπημένο μας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
 |
