Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θεατρικά
 Καλημέρα....
 
[B]Θεατρικά…


Άνθρωποι μαζί μα μόνοι
κι η ανάγκη στο τιμόνι
μια ζωή ποτέ δεν φτάνει για να ζήσεις.
Σπίτι και δουλειά και άγχος
η ψυχή έγινε βράχος
στης ρουτίνας τις πολλές τις απαιτήσεις…


ΡΕΦ: Μας κοιτώ αγκαλιασμένους
σε μια ξύλινη κορνίζα
να κοιτάζουμε το μέλλον θετικά.
Μα πιο ξένοι κι από ξένους
γίναμε και όλα γκρίζα
της ζωής μας άλλαξαν τα σκηνικά.

Σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς θεατρικά…


Τίποτα ποτέ δεν φταίει
μια χαρά, όλα okey
και δεν θέλουμε να δούμε την αλήθεια.
Σε ξεχνώ, δεν με θυμάσαι
πριν ξαπλώσω θα κοιμάσαι
κι εγώ πλάτη θα γυρνώ από συνήθεια.[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μου γνεφ' η καρδιά, πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι...
 
swordfish
14-11-2008 @ 02:45
Mέσα από τη ζωή βγαλμένο Δήμητρα...από τις πικρές αλήθειες της εποχής μας!!!! ::up.:: ::up.::
santana
14-11-2008 @ 03:17
Mια αλήθεια που φταίει το σύστημα.... ::wink.:: ::theos.::
MARGARITA
14-11-2008 @ 03:44
της εποχής τα παρατράγουδα....αληθινό ::love.:: ::3514.:: ::1255.::
Ελένη Σ.
14-11-2008 @ 04:19
Καταφέρνεις φιλενάδα μου να καταγράφεις την αλήθεια, πότε γλυκιά και όμορφη ωσάν τα παραμύθια και πότε πικρή και άνοστη σαν άρρωστη συνήθεια! Μα πάντα είναι η αλήθεια...όπως εσύ καλά την ξέρεις!!!

EKI
14-11-2008 @ 04:32
καλημέρα παραπονιάρα
πολύ καλό το ρεφρέν
Τσακίρη Χαρά
14-11-2008 @ 04:35

Χρυσομαλλούσα μου, γράφεις υπέροχα, εισαι η θεα των στίχων, για ξανθια δεν τα πας κι ασχημα, εισαι πανέμορφη αλλά.... κυρίως μετριόφρων!!!!! ::lick.:: ::theos.::

( Τα εγραψα όλα???? Ελπιζω να μη μου ξεφυγε τίποτα!!! ¨οπως διέταξες!!! Χαχαχαχχααχαχαχαχαχαχαχαχα ) ::razz2.::
Τσακίρη Χαρά
14-11-2008 @ 04:38
Ανευ πλάκας.......... το ξερεις οτι γραφεις εκπληκτικα!!!

Ειδικα οσο περναει ο καιρος...... μεστωνεις και τελειοποιεισαι!!!!

Φιλια του πολλα πολλα....... ::love.:: ::love.:: ::love.::
Aris4
14-11-2008 @ 04:50
Παντα στο κεντρο του στοχου ..... παντα !!! ::yes.:: ::kiss.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
14-11-2008 @ 12:24
Μας κοιτώ αγκαλιασμένους
σε μια ξύλινη κορνίζα
να κοιτάζουμε το μέλλον θετικά.
Μα πιο ξένοι κι από ξένους
γίναμε και όλα γκρίζα
της ζωής μας άλλαξαν τα σκηνικά
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
J-S-P
15-11-2008 @ 01:18

Verse 1
Άνθρωποι μαζί μα μόνοι
κι η ανάγκη στο τιμόνι
μια ζωή ποτέ δεν φτάνει για να ζήσεις.
Σπίτι και δουλειά και άγχος
η ψυχή έγινε βράχος
στης ρουτίνας τις πολλές τις απαιτήσεις…

Chorus
Μας κοιτώ αγκαλιασμένους
σε μια ξύλινη κορνίζα
να κοιτάζουμε το μέλλον θετικά.
Μα πιο ξένοι κι από ξένους
γίναμε και όλα γκρίζα
της ζωής μας άλλαξαν τα σκηνικά.

Σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς θεατρικά…

Verse 2
Τίποτα ποτέ δεν φταίει
μια χαρά, όλα okey
και δεν θέλουμε να δούμε την αλήθεια.
Σε ξεχνώ, δεν με θυμάσαι
πριν ξαπλώσω θα κοιμάσαι
κι εγώ πλάτη θα γυρνώ από συνήθεια.
J-S-P
15-11-2008 @ 01:19
::1255.::
poetryf
16-11-2008 @ 01:08
Όταν τα σ'αγαπώ γίνονται θεατρικά, δεν υπάρχει αγάπη στην ουσία της!
Εξαιρετική Δημητρούλα και σε νόημα και σε μέτρο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο