Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άγνοια
 Η φόδρα του φάρου σχίζεται κι ορμάει το σκοτάδι. (Μ.Γκ.)
 
Άγνοια


Ήρθε μια μέρα η στιγμή
Που ποτέ δεν είχα φανταστεί
Και βρέθηκα μπροστά στο απροσδόκητο
Να μη γνωρίζω τίποτα
Κι ό, τι νόμιζα
Να μην υπάρχει
Να μην είναι
Με τη γνωστή καταπιεσμένη αυθορμησία μου
Καθόμουν στην αρχή και παρατηρούσα
Πασχίζοντας να συλλάβω τα νέα πλαίσια
Να σκιαγραφήσω το περίγραμμα της αλλαγής
Κι ίσως σιγά - σιγά να προσθέσω όχι μάτια, μύτη ή μαλλιά
Όχι χείλια και χέρια
Αλλά κάτι άλλο
Δεν ξέρω τι
Κι όσο ένιωθα επάνω μου βλέμματα
Τόσο τραβιόμουν πίσω και σχεδόν δεν ανέπνεα
Η παρατήρηση έγινε μικρή εμμονή
Κι απέκτησα ξάφνου τη ζωτική ανάγκη να οριοθετήσω το σύμπαν
Δεν είναι αστείο;
Να πω
Από εκεί μέχρι εδώ κι από πάνω μέχρι κάτω
Αυτό είναι όλο
Κι εγώ βρίσκομαι ακριβώς σ’ αυτό το σημείο
Κι είμαι έτσι
Μάταια…
Το μόνο όριο που είδα
Είναι αυτό που βλέπουμε όλοι αναπόφευκτα
Τι να το κάνω αυτό, δεν ξέρω
Ένα μού ‘μεινε νομίζω
Ότι αγαπήθηκα πολύ
Και μάλλον αγάπησα πολύ
Αλλά εδώ που είμαι πια
Τι να το κάνω κι αυτό, δεν ξέρω







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
swordfish
14-11-2008 @ 02:48
''Ένα μού ‘μεινε νομίζω
Ότι αγαπήθηκα πολύ
Και μάλλον αγάπησα πολύ
Αλλά εδώ που είμαι πια
Τι να το κάνω κι αυτό, δεν ξέρω''

::oh.:: ::yes.:: Ι know!!!!!! ::up.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
14-11-2008 @ 03:02
Πόσο σε νοιώθω να ξερες!!!! Υπέροχη είσαι!! ::hug.:: ::kiss.::

http://www.youtube.com/watch?v=CzMMOwpEpvQ
Xωρολάτρης
14-11-2008 @ 03:22
Αδερφούλα....εισαι συγκλονιστική μάτια μου!..Ειλικρινά δεν έχω λόγια ..Το μέγεθος της εσωτερικής ζωής σου ειναι μια φωταγωγία για όλους μας..ο πόνος σου όμως ..ο πόνος σου.. αυτος..δεν μ αφήνει για ποίηση να μιλήσω μονάχα..θα θελα...αλλά δεν μπορω!
sofianaxos
14-11-2008 @ 04:45
Υπέροχη Εφη !!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλησπέρα
Nefeligeretis
14-11-2008 @ 06:53
Ωραίος ο υπότιτλος του Γκανά, ακόμα ωραιότερο το ποιήμα σου Εφη.
Αυτά τα όρια που μας κλείνουν να σπάσουμε...
::kiss.::
peiraiotissa
14-11-2008 @ 07:30
Ένα μού ‘μεινε νομίζω
Ότι αγαπήθηκα πολύ
Και μάλλον αγάπησα πολύ
Αλλά εδώ που είμαι πια
Τι να το κάνω κι αυτό, δεν ξέρω

Μην το λες...ένας άνθρωπος που έχει αγαπήσει κι αγαπηθεί ...είναι γεμάτος!!!!!!!!εξαιρετικό όμως... ::kiss.:: ::up.::
Ιχνηλάτης
14-11-2008 @ 09:11
Καταπληκτικό πράγματι!
Ιχνηλάτης
14-11-2008 @ 09:44
Και λίγο Γκανά......


http://www.youtube.com/watch?v=uHzqXuwd4Kg&feature=related
Ιππαρχος
14-11-2008 @ 10:16
Πώς να διαφωνήσω με το Χωρολάτρη?...
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
14-11-2008 @ 12:21
Ένα μού ‘μεινε νομίζω
Ότι αγαπήθηκα πολύ
Και μάλλον αγάπησα πολύ
::up.:: ::theos.:: ::up.::
zpeponi
16-11-2008 @ 17:41
Ένα μού ‘μεινε νομίζω
Ότι αγαπήθηκα πολύ
Και μάλλον αγάπησα πολύ

::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο