| |
Αν αφεθείς μέσα στην φλόγα του ονείρου
Και η καρδιά σου είναι ακόμα ζωντανή
Μέτρα σημάδια απ’ τα αστέρια του απείρου
Θα θυμηθείς μια πολύ γνωστή φωνή
Όλα γεννήθηκαν σε μια στιγμή που πέθαινες
Και σε σημάδεψε αυτό πολύ βαθιά
Την αδικία που σου έγινε υπέγραψες
Και η υποταγή σου σε τραβούσε μακριά
Τα σκαλοπάτια που σου δείξανε τα πρόδωσες
Και σε μια κόλαση βυθίσθηκες ξανά
Για να πληρώσεις την ψυχή σου που την σκότωσες
Και να λυτρώσεις το μυαλό σου απ’ την ψευτιά
Πες μου τον τρόπο που κατέστρεψες τον δρόμο σου
Τι σε κρατάει απ’ τον ήλιο μακριά;
Προετοιμάζεσαι για να δεχτείς τον ύπνο σου;
Ή δεν αντέχεις και ξεφεύγεις μακριά;
Θα είμαι εδώ για σένα πάντοτε αγάπη μου
Θα περιμένω να ‘ρθεις πάλι εδώ κοντά
Να με ξυπνήσεις, να με σώσεις απ’ τον ύπνο μου
Καθώς θα ‘ρθεις να με φιλήσεις… «φιλικά».
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
