Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανέραστος Χειμών
 
Κόρη παρθένα λούζοταν σ’αφρούς μ’όμορφο σώμα
λιτά μαλλιά , κοφτή θωριά, ροδακινί το στόμα...
Οι Μούσες τη βαφτίσανε σε ασύδοτη γαλήνη
και «Λευτεριά» την είπανε την κόρη μας εκείνη.
Είχε τα κάλλη των Θεών και των Μοιρών το φθόνο
«πώς ένα πλάσμα απόκοσμο γεννήθηκε στο χρόνο;»

Κι έτσι καθώς λουζότανε στο οχυρό της μέσα
κι άστραφτε ολόκληρη θαρρείς σαν Ήλιου πριγκιπέσα
Να σου σιμώνει την πολύ, άγριο παλληκάρι
στη όψη όμορφο παιδί, στο χέρι είχε ‘λητάρι...
Δένει με πόθους δολερούς στο σώμα του την κόρη
«Πόλεμος» είχε τ’όνομα , του Άρη ήταν αγόρι.

Κάνει εκείνη να παρθεί απ’του έρωτα το δόντι
εκείνος ρίχνει πιο βαθιά το αιχμηρό του ακόντι...
Νύχτα , νυστέρι νηστικό σε σώματα ακολάστων
Θερίζει μέλη θωρηκτών, λάμψη λαθραίων άστρων!
Ξημέρωσαν μήνες εννιά και η κόρη πια λεχώνα
βυζάνει έθνη για παιδιά... σε ανέραστο χειμώνα..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
14-11-2008 @ 14:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
14-11-2008 @ 14:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
peiraiotissa
14-11-2008 @ 14:45
Να πω τώρα..."μπράβο..ωραίο"????είναι απλά Τέχνη!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.:: ::theos.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
14-11-2008 @ 14:56
::6132.::ποίηση λέμε ::up.::
ΟΡΦΕ@Σ
14-11-2008 @ 15:24
Υπέροχο ! ::up.::
Νεφελοβάτης
14-11-2008 @ 16:08
Η Λευτεριά λοιπόν που από του Πολέμου τη δολερή «αγάπη» φυλακίζεται, σ’ ανέραστους χειμώνες..
Ναι όταν το Όλον σε κομμάτια μοιράζεται, όταν τονίζονται οι διαφορές και όχι οι ομοιότητες, τότε στου χειμώνα την ανέσπερη νύχτα φτάνουμε. Να υπάρχουμε, και τη ζωή να βλέπουμε να προσπερνά..

Καλό σου βράδυ Αθανασία. ::smile.::
arpistre
14-11-2008 @ 17:42
μπράβο!!
marakos1948
14-11-2008 @ 22:58
απιθανο!
Κακτίνα
14-11-2008 @ 23:25
πολύ όμορφο
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
14-11-2008 @ 23:57
πολύ καλό!!!
ΑΝΤΗΣ
14-11-2008 @ 23:59
μεγαλη ποιητρια
της Ελλαδας και της Κυπρου
σου ειπα κταϊσσιεφκιεσαι δαμεσα δα
αξιζεις πολυ περισσοτερα
Nefeligeretis
15-11-2008 @ 00:36
Καταπληκτική απόδοση, μες την ομορφιά...
είναι και το θέμα βλέπεις!
::kiss.::
Ιχνηλάτης
15-11-2008 @ 01:00
Άραγε, υπάρχει κάποια άσχημη πλευρά του Έρωτα;
Είναι δυνατόν ο Έρωτας, αυτός που όλοι ποθούν, να γίνεται εξαιρετικά δυσάρεστος;
Και άν γίνεται, σίγουρα ο καρπός θα είναι πικρός, στιφός και άσχημος.
Νομίζω πως με εξαίρετο τρόπο, αυτή την πλευρά προσπαθείς να θίξεις Αθανασία:
Τον βιαστή Έρωτα και μιά δυσάρεστη πλευρά του.
ionaretis
15-11-2008 @ 01:11
Ouaou!!!Apisteuto!!!An den akous Xainides prepei na akouseis. Na tous doseis kana tragoudaki.
rosestar
15-11-2008 @ 02:19
Μου θύμισε την Άννα Λίζα ( Τσοκόντα ) με τα δύο πρόσωπα!

Απίθανο!!
Η λυπημένη και ευτυχισμένη πλευρά του έρωτα. ::cool.::
TarTears
15-11-2008 @ 04:32
::theos.:: e enta3ei..teleio!
Αριάδνη20/08
15-11-2008 @ 05:16
Α ρε Αθανασία..... Ό,τι και να προσπαθήσει να πει κανείς, είναι τόσο λίγο.... ::yes.::
poetryf
15-11-2008 @ 05:45
Νεφελοβατάκο μου! Δημήτρη μου...
Όμορφες ερμηνευτικές προσπάθειες στο μεγαλύτερο βαθμό τους αληθείς. Αυτό που περιγράφει το Ποίημα πέρα από την άσχημη όψη του Έρωτα, είναι τη γέννηση των εθνών από μια πράξη συνουσιας παράνομη, μεταξύ Ελευθερίας και Πολέμου. Για σκεφτείτε πώς προοδεύει η ανθρωπότητα.. Πόσοι πόλεμοι και πόσες περίοδοι (υποθετικής πάντα) Ελευθερίας χρειάστηκαν. Πόσα νέα έθνη ανακάλυψαν την ταυτότητα τους μέσα από πολέμους...
Σας ευχαριστώ όλους για το πέρασμα και για τα σχόλια! ::kiss.::

Καλό μεσημέρι και απόγευμα!
TAS
15-11-2008 @ 11:06
Νύχτα , νυστέρι νηστικό σε σώματα ακολάστων
Θερίζει μέλη θωρηκτών, λάμψη λαθραίων άστρων

εκρηκτική συμπύκνωση . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο