| |
| | φονικό" Μαζί |  | | | Όταν τα λάθη δεν είναι λάθη, αλλά Λάθη, το μόνο που μπορουμε να κάνουμε ειναι να ζητήσουμε συγχώρεση από ό,τι ανώτερο υπάρχει, γνωρίζοντας πως κάπως, κάποτε, θα τιμωρηθούμε... | | |
Προαιώνιος χορός δυο οντοτήτων
το ασπρο να χύνεται στο μαύρο
και να φτιάχνουν κόκκινο.
Βαθύ ρουμπινί.
Ψηλαφητά οδηγούμαι σε ερεβώδη λάθη
Ριψοκίνδυνα αιωρούμαι από ιστούς
που ασημίζουν στο φως της αποκάλυψης
και αφήνομαι στην ύπνωση
από καθρέφτες ερπετών.
Οι άνεμοι ουρλιάζουν αμαρτία,
ανοίγουν οι ουρανοί, σταλάζουν δάκρυα
κι εμείς πρόσφυγες αντιφρονούντες
ζητάμε άσυλο στο απυρόβλητο.
Ποιος τρόμος να διαλύσει τις συνέπειες
όταν ταλανίζει το μυαλό το βαθύ ρουμπινί;
Ας χαθώ εγώ.
Ας χαθείς κι εσύ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα... Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα... | | | |
|
poetryf
15-11-2008 @ 05:40 | Οι άνεμοι ουρλιάζουν αμαρτία,
ανοίγουν οι ουρανοί, σταλάζουν δάκρυα
κι εμείς πρόσφυγες αντιφρονούντες
ζητάμε άσυλο στο απυρόβλητο.
::oh.::
Τί γράφεις ρε Αθηνά, τί γράφεις;;;
Ας χαθω εγώ...
ας χαθείς κι εσύ... ::love.:: | | **Ηώς**
15-11-2008 @ 07:57 | Ριψοκίνδυνα αιωρούμαι από ιστούς
που ασημίζουν στο φως της αποκάλυψης
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΜΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
