| |
ψίχουλα μαζεύω να τραφώ
και το καφέ το πίνω πάντα σκέτο
κι αυτά τα κέρματα που χάμο τα πετάτε
με κάνουν να περπατώ και ήλιο να μη βλέπω
πάει ο καιρός
που ο πατέρας μου 'στελνε χρήματα
παν οι μέρες
δεν υπάρχουν πια
λαμπερά κοσμήματα
κι αυτά έχουν χαθεί
έχουν πουληθεί για ψίχουλα
και τώρα στο λαιμό σας
μα ποτέ δε θα λάμψουν
αφού τα πήρατε
μ'αιματηρά αμαρτήματα
κι εγώ τσιγάρο εδώ να στρίφω
και να πλανεύω το στομάχι με καπνό
μα που θα πάει κι αυτό θα καταλάβει
στη μάχη θα λυγίσει
το ξίφος στο έδαφος θα μπήξει
κι απάνω του θα πέσει να χαθεί
και 'σεις μνημεία γι'αυτό θα κτίσετε
πολυπληθείς παρουσιάσεις
και δημοφιλείς παραστάσεις θα δώσετε
και όλα αυτά απλά για να προδώσετε
γι' ακόμη μια φορά τα αδειανά μυαλά
που πιστά ακολουθούν
με παρωπίδες σουβενίρ
έτσι απλά για να μη δουν
πως εκεί μπροστά
στο πιο βαθύ γκρεμό
μονάχοι τους θα πέφτουν
κι εσείς με αερόστατο απλά να τους κοιτάτε
να τους κοιτάτε από ψηλά
και πάλι
απ'την αρχή ξανά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
