| Στο μπαχτσέ μου άγρια θηρία
και στο σπίτι τσάγια κρύα
στο κιλίμι απ την Τουρκία
ναργιλές και ουτοπία
κόκκινο κρασί και καβουρμάς
μα χαμογελάς
Με ποια γλώσσα σ έχουνε γεννήσει
ποιά χαρίσματα σου τα χουνε χαρίσει
τι δεν έγινε δίχως να χεις προσπαθήσει
πόση ποίηση να πίνει
η συνοριακή μας νοημοσύνη
Στο δρυμό μας πλούσιες βίλλες
στο μυαλό μας μέρες σκύλες
στο γιατάκι της ζωής μας
ξαγρυπνά η υπομονή μας
κόκκινο κρασί κι ας μη μιλάς
ας χαμογελάς
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|