| |
Κουράστηκα απ’ τα περασμένα
να γράφω ωδές στο τίποτα
κι από τραγούδια αγαπημένα
να κλέβω συναισθήματα
Δεν είναι πως μίσησα εμένα
και ούτε αρνήθηκα το φως
να ζήσω θέλω σ’ ένα ψέμα
που θα ‘χω φτιάξει μοναχός
Δεν περιμένω τίποτα
πόσες ψυχές θα χαραμίσω;
Δεν περιμένω τίποτα
ήρθε καιρός λοιπόν να ζήσω
Τελειώσαν τα παράπονά μου
δεν έχω άλλα για να πω
ο δρόμος είναι εδώ μπροστά μου
και μου φωνάζει να διαβώ
Θα μ’ αγκαλιάσουν αναμνήσεις
κι ίσως μεθύσω από το χθες
όμως καρδιά μου μη λυγίσεις
είσαι από πέτρα για να κλαις
Δεν περιμένω τίποτα
πόσες ψυχές θα χαραμίσω;
Δεν περιμένω τίποτα
ήρθε καιρός λοιπόν να ζήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
