|
| Nefelovatis - Mantinada / Μια στάλα Έρωτα | | | Τη σιχαινόμουν τη Χημεία στο Λύκειο... Τώρα τη λατρεύω! :)) | | [align=center][B][I]Μια στάλα Έρωτα κι απόψε θα κυλήσει
σ' ένα σεντόνι έρημο και μοναχό,
οφθαλμαπάτες της μορφής σου θα γεννήσει
για να χαθώ μες στο κορμί σου το ζεστό...[/I]
Κι αν μοιάζει το σεντόνι να ναι μόνο,
με όνειρα παρέα πάντα ζει,
πάνω απ’ τα σύννεφα πετάει, στον αγέρα,
στον ουρανό που πάντα λαχταρεί...
[I]Λειψές οι μέρες δίχως τα φιλιά σου,
σκοτάδι γύρω και παλεύω να σωθώ,
και τι δε θα 'δινα για μια αγκαλιά σου,
για έν' ακόμα τρυφερό σου "Σ' αγαπώ"...[/I]
Κι αν είν' η μέρα μας χαμένη στο σκοτάδι,
μιας ερημιάς που η έλλειψη γεννά,
το «σ’ αγαπώ» θα μοιάζει μ’ ένα χάδι,
μιας καρδιάς για σένα που χτυπά...
[I]Λίγος ο χρόνος πριν ξανά εμείς βρεθούμε,
πολύς ο πόνος που είμ' ακόμα μακριά,
σαν δυο ψυχές που 'γίναν ένα θα ενωθούμε,
ξανά στους ώμους θα καρφώσουμε φτερά...[/I]
Όταν στον κόσμο το δικό τους θα βρεθούνε
εκείνες οι ψυχές που αγαπούν,
κάτω απ’ τα αστέρια, τις ευχές τους που ακούνε,
στον ουρανό τους, πάλι θα πετούν... [/B][/align]
[I]**Στροφές 1, 3 και 5 "Mantinada", στροφές 2, 4 και 6 "Nefelovatis"**[/I]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Της μοναξιάς μου το χρώμα το βλέπεις; Είναι κρυμμένο στα μάτια μου, κοίτα καλά και πες μου... | | |
|
χρηστος καραμανος 20-11-2008 @ 09:14 | Λειψές οι μέρες δίχως τα φιλιά σου,
σκοτάδι γύρω και παλεύω να σωθώ,
και τι δε θα 'δινα για μια αγκαλιά σου,
για έν' ακόμα τρυφερό σου "Σ' αγαπώ"...
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Mικρουλι 20-11-2008 @ 11:04 | "Λειψές οι μέρες δίχως τα φιλιά σου,
σκοτάδι γύρω και παλεύω να σωθώ,
και τι δε θα 'δινα για μια αγκαλιά σου,
για έν' ακόμα τρυφερό σου "Σ' αγαπώ"..."
Πανεμορφο!!
::love.:: ::hug.:: ::up.:: | | mantinada 20-11-2008 @ 13:30 | Να είστε καλά Χρήστο, Βίκη... ::hug.::
Καλό σας βράδυ! | | rock sugar 22-11-2008 @ 06:05 | υπέροχη χημεία... στα φυσικά πράγματα της ζωής!!! πραγματικά πάρα πολύ όμορφο!!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | Νεφελοβάτης 29-11-2008 @ 04:51 | Μια έμπνευση, από μιας θάλασσας ανασαιμιά φερμένη..
Σας ευχαριστώ και ‘γω, και πρώτη εκείνη που την έμπνευση έφερε και μαζί μου μοιράστηκε..
Φιλιά Μαρία μου..
| | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|