Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φονικό
 
Γερμένη θάλασσα σε αυλές ωκεανού
σκληρός Πουνέντες με τα κύματα σαν όρη
γέρο-πατέρας σαλεμένο είχε νου,
μάννα νεκρή, πουτάνα άγρια η κόρη

Χρόνια βαδίζεις του καημού την ατραπό
στο καναβάτσο η ζωή γοργά σε φέρνει
σε είχε αιχμάλωτο με αρχαίο σ’ αγαπώ,
σε είχε κάνει βαποράκι να τα «παίρνει».

Και πως ν’ αντέξεις τον χυδαίο τρόπο αυτό
στους υπονόμους της ζωής δεν θες να ζήσεις
το αποφασίζεις μέσα σε όνειρο καυτό:
να τους «τελειώσεις», και μετά ν’ «αναχωρήσεις».

Τον γέρο βλέπει να εκτελείς στην σιγαλιά,
σ’ εκλιπαρεί, σου λέει: «κέρδισες τη νίκη»,
της ρίχνεις δεύτερη και τρίτη πιστολιά,
η τελευταία, το ‘χες πει πως σου ανήκει!

20/11/08


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
mantinada
20-11-2008 @ 18:39
Πολύ καλές οι εικόνες σου,
αν και λίγο σκληρό το θέμα σου...
Μέσα στη ζωή όλα,
καλό σου ξημέρωμα!
agrafos
20-11-2008 @ 21:28
::up.:: ::up.::
peiraiotissa
21-11-2008 @ 03:06
Καλημέρα....υπέροχο και γεμάτο φαντασία!!!! ::kiss.::
φραγκοσυριανος
21-11-2008 @ 03:44

Χρόνια βαδίζεις του καημού την ατραπό
στο καναβάτσο η ζωή γοργά σε φέρνει
σε είχε αιχμάλωτο με αρχαίο σ’ αγαπώ,
σε είχε κάνει βαποράκι να τα «παίρνει».
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο