| |
Η ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Σπασμένες αιωπές αντάρα για γιορτές
όχι από κείνες που γυρνούν
λιμοκοντόροι την αυγή
από τα πάρτυ του συρφετού,
αλλα από κείνες που σε βουτούν
στις κολυμπήθρες του χαμού
για να σωθείς όταν αναστηθείς
Ξέρω ξεχνάς, δεν θέλεις να θυμάσαι πια
τα λόγια και τα φιλιά
που σου χαράξαν την καρδιά
μήτε να ζητάς της προσμονής τη ζεστασια
Μα δεν γερνάς, αυτό όλο λες
και προχωράς με το βλέμμα που σου χάρισε
του ουρανού η αγκαλιά
Γυρνάς, ανάμεσα στους ανθρώπους περπατάς
στα μάτια τους κοιτάς
την μιζέρια τους θρυμματίζεις
καθώς με ειρωνεία τους κερνάς
Γελάς, δυνατά γελάς
κατάμουτρα την χαρά σου τους πετάς
τελειωμό δεν έχει του παράλογου η μαγκιά
Γιάννης Σμίχελης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
