| |
| | Μες στου χειμώνα τα σκοτάδια |  | | |
Μες στου χειμώνα τα σκοτάδια ,
σε παγωμένες ξαστεριές ,
σε γύρευα …
Μαζί μου κλαίγαν τα φεγγάρια ,
Σε λυπημένες αμμουδιές ,
δεν μίλαγα ….
Κι δυο κοιτάζαμε τ’ αστέρια ,
κι δυο μ’ ορθάνοιχτα τα χέρια ,
βέλη που ρίχναν στην καρδιά ,
με δηλητήριο….
Μαζί σκοτώναμε συνήθειες ,
και αποκρύπταμε αλήθειες,
που μας κρατούσανε κοντά ,
σαν διαζύγιο ….
Κι δυο καρδιά είχαμε στόχο ,
γι’ αυτό δεν βρήκαμε τον τρόπο ,
και πολεμήσαμε ….
Με φλογισμένα τα σπαθιά μας ,
και με ασπίδα τα όνειρα μας ,
να νικηθήκαμε ….
Μες στου χειμώνα τα σκοτάδια ,
σε παγωμένες ξαστεριές ,
σε έχασα ….
Μαζί μου σβήσαν τα σημάδια ,
του έρωτα και της ντροπής ,
δεν ξέχασα …..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
neyro
24-11-2008 @ 01:40 | http://www.youtube.com/watch?v=cuGQVtaITbc | | justawoman
24-11-2008 @ 01:58 | Όλο είναι πολύ όμορφο Μάχη μου
αλλά ξεχώρισα τους παρακάτω στίχους για το όμορφο ηχητικό τους παιχνίδισμα
Κι δυο κοιτάζαμε τ’ αστέρια,
κι δυο μ’ ορθάνοιχτα τα χέρια,
βέλη που ρίχναν στην καρδιά,
με δηλητήριο…
::hug.:: | | φραγκοσυριανος
24-11-2008 @ 03:48 | Κι δυο κοιτάζαμε τ’ αστέρια ,
κι δυο μ’ ορθάνοιχτα τα χέρια ,
βέλη που ρίχναν στην καρδιά ,
με δηλητήριο….
Μαζί σκοτώναμε συνήθειες ,
και αποκρύπταμε αλήθειες,
που μας κρατούσανε κοντά ,
σαν διαζύγιο ….
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ... ::up.:: | | TAS
24-11-2008 @ 15:58 | φλογισμένο . . .
Μάχη μου, υπέροχη . . | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
