| |
| | Κανάτι που στάζει |  | | |
[B]Η Ευτυχία δεν μοιάζει με κανάτι που στάζει κι αδειάζει
με καρδιά που σπαράζει .
Ούτε με δρόμο μακρύ που δεν τελειώνει, με πόνο
ή ζωή που παλεύει με τον χρόνο.
Είναι ο πρωινός καφές
στην δροσερή γωνιά το καλοκαίρι
το άρωμα του γιασεμιού του κατηφέ, το φούλι
το βλέμμα της γειτονοπούλας την άνοιξη
ο χυμός του καρπού το καλοκαίρι που ρέει.
Η Ευτυχία δεν μοιάζει με κανάτι που στάζει κι αδειάζει
με καρδιά που σπαράζει.
Ευτυχία είναι ο πόνος, ο πόθος, το γέλιο, το δάκρυ
το κλάμα για τον δικό σου που έφυγε νωρίς
ο πόνος για τον χωρισμό, προσώπου αγαπημένου
ο πόθος για το γήινο και το ωραίο
το γέλιο της χαράς και της λύτρωσης.
Ούτε με δρόμο μακρύ, που δεν τελειώνει, με πόνο
ή ζωή που παλεύει με τον χρόνο.
Είναι το σύννεφο που φέρνει την βροχή
η αστραπή που φωτίζει τον ουρανό
είναι ο ήλιος που καίει το καλοκαίρι
κι η σελήνη που σου φωτίζει το βράδυ.
Η Ευτυχία δεν μοιάζει με κανάτι που στάζει, κι αδειάζει
με καρδιά που σπαράζει .
Ούτε με δρόμο μακρύ που δεν τελειώνει, με πόνο
ή ζωή που παλεύει με τον χρόνο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Nefeligeretis
24-11-2008 @ 14:37 | Πολύ πολύ ωραίο!
::yes.:: | | **Ηώς**
24-11-2008 @ 14:42 | Είναι ο πρωινός καφές
στην δροσερή γωνιά το καλοκαίρι
το άρωμα του γιασεμιού, του κατηφέ, το φούλι
το βλέμμα της γειτονοπούλας την άνοιξη
ο χυμός του καρπού το καλοκαίρι που ρέει.
όντως πολύ όμορφο!
::hug.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
