| |
Δέν σε ξέρω
ποτέ μας δεν αλλάξαμε δυο λόγια
ήταν ο οίστρος σου δεμένος σ'αλλη θάλασσα
δέν περπατήσαμε μαζί
ούτε και αγαπήσαμε τις ίδιες Περσεφόνες
της πένας σου τη μούσα δε θυμάμαι
όταν ξενύχταγες σε όνειρα λευκά
γυρεύοντας σε νύχτες το κορίτσι με τα σπίρτα
Δέν σε γύρεψα
ποτέ δε γεύτηκα της λήθης σου νερό
και ας ξεδιψούσαν στην αυλή σου περιστέρια
είναι πολλά
είναι λίγα
την απάντηση δεν ξέρω παρά μόνο ότι αυτά που δένουν τις ζωές μας
είναι τα λόγια της ψυχης
αυτά που νιώθουμε και μοιραζόμαστε
αυτά που πιότερο αγαπάμε
είναι το φώς που απελπισμένα αναζητάμε
είναι το φως που φλογισμένα αναζητώ
και ένα ΑΝΤΙΟ ΑΠ'ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΩ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
