| |
Ήτανε σίγουρο πως θα'μαστε μαζί εμείς οι δυό
περπατήσαμε με γέλιο δυνατό μαζί ως το ντεπό
μα ξαφνικά προτού νυχτώσει μου είπες γειά σου
σα να πατούσες σ'όλο το δρόμο την καρδιά σου
Κάθε φορά που αφέθηκα
σε όνειρα που δέχθηκα
από τρίτους
σαν τα σκουπίδια με κάψανε
στις χωματερές και
στη ζωή τους
Δεν κατάλαβα για πότε έφτασα στα τρένα
ένιωσα λες και γύρισα σε μένα
και είδα την ζωή μου στη γραμμή
κι εσύ ο σταθμός, ο χαμένος λυτρωμός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
