|
| Ευχαριστώ | | | Κάποτε θα σου πώ πόσο πολύ σ’αγάπησα ,πόσο πολύ σ’αγαπω
Τώρα φροντίζω τα ρόδα της αγάπης,με πολλή προσοχή
Για μιά ωραιότερη,ανέγγιχτη εποχή
Τη χαμένη αθωότητα μου για να ξαναβρώ
Παρακολουθώ με αγωνία στο βάθος,την απεραντοσύνη του δειλινού
Είναι η ώρα που ανάβει η ψυχή κι όλα είναι πιθανά
Ίσως τα δάκρυα με πηγαίνουν,απ’τα όνειρα πιο μακρυά
Ακόμη και το γνωστό,παράξενο τραγούδι ενός περαστικού..........
Κάθε στιγμή μου γίνεται σκόνη κι ύστερα φόβος,πανικός
Σκιές με κυνηγούν απο το παρελθόν ,μέρες ταραγμένες
Αλήθεια θα μάθω ποτε ποιός είμαι,όνειρα,επιθυμίες ξεγραμμένες
Προτιμώ ν’αναπολώ τους ωραίους καιρούς που θαρθούν,έτσι το θέλησε ο Θεός
Αλλά τώρα βασιλεύει ο ήλιος,σε λίγο θα πάρω το δρόμο της Δύσης
Και θα με δείς ξανά ,όραμα μεγάλο,δίχως λόγια και ζητωκραυγές
Κι ας μη φοράω μεταμφιέσεις χτυπητές
Ζωή δεν θάχω μέσα μου για να με γνωρίσεις
Μα εσύ με τα λιγνά σου δάχτυλα σφίξε μου μόνο τον καρπό
Θα μετράει η καρδιά μου τις στιγμές μας
Κι ανάμεσα στους στεναγμούς ,όλες τις αβρές πνοές μας
Ναι εσύ! κέρασέ με ,με την αγάπη και τη στοργή σου,έτσι ......ευχαριστώ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
ψιτ-ψιτ 26-11-2008 @ 00:02 | παρακαλω να ΄σαι καλα.. | | φραγκοσυριανος 26-11-2008 @ 08:17 |
Παρακολουθώ με αγωνία στο βάθος,την απεραντοσύνη του δειλινού
Είναι η ώρα που ανάβει η ψυχή κι όλα είναι πιθανά
Ίσως τα δάκρυα με πηγαίνουν,απ’τα όνειρα πιο μακρυά
Ακόμη και το γνωστό,παράξενο τραγούδι ενός περαστικού..........
Κάθε στιγμή μου γίνεται σκόνη κι ύστερα φόβος,πανικός
Σκιές με κυνηγούν απο το παρελθόν ,μέρες ταραγμένες
Αλήθεια θα μάθω ποτε ποιός είμαι,όνειρα,επιθυμίες ξεγραμμένες
Προτιμώ ν’αναπολώ τους ωραίους καιρούς που θαρθούν,έτσι το θέλησε ο Θεός
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ... ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | mychoco 26-11-2008 @ 08:45 | Κάποτε θα σου πώ πόσο πολύ σ’αγάπησα ,πόσο πολύ σ’αγαπω
Τώρα φροντίζω τα ρόδα της αγάπης,με πολλή προσοχή
Για μιά ωραιότερη,ανέγγιχτη εποχή
Τη χαμένη αθωότητα μου για να ξαναβρώ
Παρακολουθώ με αγωνία στο βάθος,την απεραντοσύνη του δειλινού
Είναι η ώρα που ανάβει η ψυχή κι όλα είναι πιθανά
Ίσως τα δάκρυα με πηγαίνουν,απ’τα όνειρα πιο μακρυά
Ακόμη και το γνωστό,παράξενο τραγούδι ενός περαστικού..........
Είναι υπέροχο!!!!!!!Πάρα μα πάρα πολύ ωραίο....
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|