| |
Περιμένω τον καιρό κάποια στιγμή να σταματήσει
όχι για μένα, ούτε για τα πράγματα που συμπαρασέρνει
ούτε γι' αυτήν την κλεψύδρα, που μετρά κόκκο προς κόκκο τα βήματά του.
Περιμένω τον καιρό σ' ένα σοκκάκι, κρυμμένο απ΄τις καμάρες
ίσα που μπαίνει το φως, ισχνό, μ΄ αδύναμη ορμή
για να χάσει κι άυτή που απομένει, αντιφεγγίζοντας πάνω στη υγρή επιφάνεια
Περιμένω τον καιρό με το κλεμμένο απ τη σελήνη ασημένιο μαχαίρι
το λεπτό και μακρύ, όσο μια ακτίνα φωτός, αφημένο στο λιθόστρωτο πάτωμα
και στραμμένο προς στην αντίθετη φορά των πραγμάτων.
Περιμένω τον καιρό εδώ! στο τελείωμα του γλυστερού αυτου δρόμου
να σταματήσει και να αντικρύσει, πέρα από την άβυσσο, που κρέμεται κάτω
τον απέναντι λευκό και ανατέλλοντα ορίζοντα.
Περιμένω τον καιρό κάποια στιγμή να σταματήσει
να κοιτάξει κάτω, σιμά στη σκιά και να δει στην αντανάκλαση
να δει πως κουβαλά τις μορφές αγγέλων και δαιμόνων που δεν του ανήκουν
Περιμένω τον καιρό, με το κλεμμένο απ τη σελήνη ασημένιο μαχαίρι
να αντιστραφεί στη κατεύθυνση του εαυτού του και να το αρπάξει μεμιάς
και να κόβει κομμάτι-κομμάτι, ουρλιάζοντας απ΄ τον πόνο, ό,τι του περιττεύει
Περιμένω τον καιρό εδώ! στο τελείωμα του γλυστερού αυτού δρόμου
κουρασμένο, αλλά απέριττο, από το πάλεμα του εαυτού του, να κοιτά τον ορίζοντα
ελεύθερος... στον εαυτό του να ανήκει...στην μορφή του.
Περιμένω τον καιρό κάποια στιγμή να σταματήσει
όχι για μένα, ούτε για τα πράγματα που τον σημαδεύουν
ούτε γι' αυτήν την κλεψύδρα, που τον μετρά κόκκο προς κόκκο...αλλά για εκείνον
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
