| |
Άρμυρη γέυση είχε απόψε η ομορφιά
μαύρα ρυάκια αυλακώσαν τη μορφή της
λίμνη ασημένια μα βαρκάρης πουθενά
και κάποιο τραύμα η πάντα αστείρευτη πηγή της
Αλλόκοτη όψη είχε απόψε η ομορφιά
ρόδο καμμένο από τον πάγο και την θλίψη
σαν κάποια ανομολόγητη γητειά
τη λάμψη της να πάσχιζε να κρύψει
Άγνωρο βλέμα είχε απόψε η ομορφιά
όταν τυχαία με συνάντησε κι εμένα
είχε δυο μάτια θολομένα καστανά
πανέμορφα, μα πάντα δακρυσμένα
Ποτέ δεν έμαθα, τι ήρθε να μου πει
Φοβήθηκα μη κι άλλο την ταράξω
Δεν μίλησα ούτε γω ούτε κι αυτή
Μόνο με άφησε λίγο να την κοιτάξω
Κι ύστερα έφυγε όπως ήρθε ξαφνικά
Ωστέ να μην ξαναβρεθούμε εμείς οι δύο
Άλλαξε στάση και ανέβηκε μετά
σε κάποιο άλλο του συρμού λεωφορείο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
