Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν κάποτε
 .......................
 
[B]Αν κάποτε...[/B]

Αν κάποτε με θυμηθείς, μην κλάψεις
μονάχα σφίξε στην παλάμη σου
εκείνο τ’ άσπρο τριαντάφυλλο
για να ποτίσεις με το άρωμά του
το λυγμό του καιρού...

Αν κάποτε με λησμονήσεις, μη λυπηθείς
μονάχα σκύψε κι’ αφουγκράσου
την κυματίζουσα φωνή,
που σκαρφαλώνει
στις κρυφές παρυφές της ψυχής σου...

Αν κάποτε θελήσεις, κάτι από σένα για να δεις,
κοίτα το φως που ρέει μέσ’ απ’ τα όρη των ματιών μου...
Είναι αυτό που μου εχάρισες
για να ανάψω τον έσπερο
και να γεμίσω με τη λάμψη του,
τις στέρνες τ’ ουρανού!


[B]Ελένη Σωφρονίου[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

«Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια»
 
MARGARITA
28-11-2008 @ 00:31
μπράβο σου!
oneirodromio
28-11-2008 @ 00:34
::theos.::
::theos.::
swordfish
28-11-2008 @ 00:56
Καλημέρα Ελένη...εξαιρετικά όμορφο και ευαίσθητο!!!! ::up.:: ::kiss.::
Ιππαρχος
28-11-2008 @ 00:57
Υπέροχο Ελένη...
Xωρολάτρης
28-11-2008 @ 01:13
Στα λόγια σου Ελένη μου, ρέει μια διάφανη λατρεία ζωής..Ρέουν οι περιπώσεις όλες δίχως να νοιάζονται αν προκειται για χρόνια που περάσαν ή για χρόνια που θα ρθούν , εφόσον μπορούν και στηλώνουν ολόρθο στα πόδια του ένα αέναο δέσιμο δύο ανθρώπων που θα ναι για πάντα μαζί..Και ήλιοι θα βγαίνουν πίσω από τα όρη των ματιών τους..και έσπεροι θα ανάβουνε κάθε που γεύονται τα φώτα της ψυχής τους..και στέρνες του ουρανού θε να γεμίζουν ..και υπέροχα πάντα εσυ θα συνεχίζεις να μιλάς...και ακόμα πιο υπέροχα να ζεις κεινα που συμβαινουν μέσα σου πριν να τα γράψεις.. ..και ..και...και
ΑΝΤΗΣ
28-11-2008 @ 02:21
Ελενη ,μεγαλειωδης ποιηση
πρεπει να πω οτι κι εσυ επισης
καταϊσσιεφκιεσαι εδω μεσα
αλλου ειναι η θεση και η αξια σου
mychoco
28-11-2008 @ 02:25
Αν κάποτε θελήσεις, κάτι από σένα για να δεις,
κοίτα το φως που ρέει μέσ’ απ’ τα όρη των ματιών μου...
Είναι αυτό που μου εχάρισες
για να ανάψω τον έσπερο
και να γεμίσω με τη λάμψη του,
τις στέρνες τ’ ουρανού!


Υπέροχο είναι το ποίημά σου,Ελένη μου!!!!
Καλημέρα!!!
::up.:: ::up.:: ::hug.::
Μοιάζω μ'εσένα
28-11-2008 @ 03:01
Κάτι γίνεται σήμερα στην οικογένεια των Στίχων...
Τϊ σας έχουν ποτίσει καλέ ;;;; Όλο αριστουργήματα διαβάζω!
Ρομαντική μου φιλενάδα... δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω , με κάλυψε ο Γιάννης!
χρήστος
28-11-2008 @ 03:27
πανέμορφο αγαπητή μου... να έίσαι καλά
rock sugar
28-11-2008 @ 04:36
μέσα από τις λέξεις σου ένιωσα πολλά!! ::hug.::
μπράβο!!! ένα μεγάλο μπράβο!!
**Ηώς**
28-11-2008 @ 10:25

Αν κάποτε...

Αν κάποτε με θυμηθείς, μην κλάψεις
μονάχα σφίξε στην παλάμη σου
εκείνο τ’ άσπρο τριαντάφυλλο
για να ποτίσεις με το άρωμά του
το λυγμό του καιρού...
ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ...ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΑ! ::love.:: ::hug.:: ::hug.::
Ιχνηλάτης
28-11-2008 @ 12:16
Πολύ όμορφο!!
Nefeligeretis
28-11-2008 @ 18:27
Ποταμός ποιητικής τρυφερότητας και αγαλλίασης τα γραφτά σου...
πάντα σταθερή και ποιοτική γραφή!
::hug.::
χάρης ο κύπριος
29-11-2008 @ 05:00
είσαι ανεπανάληπτη !
κι αγαπημένη !
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο