| Είδα στον ύπνο μου ψες βράδυ
Πράσινες θάλασσες.. δυο μάτια
Κι έκανα λέει τον σταυρό μου
Με τ' αφρισμένα τους γινάτια...
Σε κάτι κύματα πανώρια
Ίσαμε πέντε μέτρα ύψος
Κάποια γυναίκα - στεναχώρια
Ποθούσε να με πιει με μίσος...
Κι εγώ.. σε μια φτωχή βαρκούλα
Από στεριές αποδιωγμένη
Ψέλλιζα κάποια προσευχούλα
Στα άγρια πέλαγα χαμένη...
...
Είδα στον ύπνο μου εσένα
Με τη μορφή του Ποσειδώνα
Με δίχως τρίαινα να βγαίνεις
Από τα βάθη του αιώνα...
Κι αναρωτιόμουν.. αν στ' αλήθεια
Άξιζα τέτοια τιμωρία
Με δίχως χέρι για βοήθεια
Να δίνω μάχες μες στα κρύα...
...
Κάτω βυθός.. πάνω το σύμπαν
Κι εγώ να πλέω ανάμεσά τους
" Μην μας φοβάσαι ! ".. τότε είπαν
Και μ' έκλεισαν στην αγκαλιά τους...
28-11-2008
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|