| |
Οταν σβηνουν τα φωτα
και μες στο δωματιο μενουμε μονοι
οταν κλεινει η πορτα
και παιρν' η 'συχια παντου να απλωνει
Αμα κλεισεις τα ματια μια γλυκια μελωδια
κι αν μπορεσεις ν ακουσεις
δυο στιχακια απο μενα στο ταβανι αφημενα
κι αν τα ακολουθησεις
Μια μικρη πολιτεια
κατω απ την κουβερτα
περιμενει να ζησεις
σε μιαν αδεια πλατεια
με του μαγου την μπερτα
εναν κοσμο να στησεις
σε μια πλακα μαρμαρου
την ζωη σου δυο λεξεις
σαν χρησμο ν ' ακουμπησεις
στο φτερο καποιου γλαρου
σπιτικο να γυρεψεις
κι αγκαλια να γυρισεις
στην μικρη πολιτεια
με δυο φιλους χαμενους
παιδικους να γελανε
μια ζωη αλητεια
κι ερωτες ξεχασμενους
που ακομα πονανε
γονατα χτυπημενα
δυο βολους στην τσεπη
και σπασμενη σφεντονα
στο λαιμο σου καδενα
τρυπιο κερμα στην τσεπη
και σκοπος στον κιτωνα
Οταν σβηνουν τα φωτα
και μες στο δωματιο μενουμε μονοι
οταν κλεινει η πορτα
και παιρν' η 'συχια παντου να απλωνει
Αμα κλεισεις τα ματια μια γλυκια μελωδια
κι αν μπορεσεις ν ακουσεις
δυο στιχακια απο μενα στο ταβανι αφημενα
κι αν τα ακολουθησεις
στην μικρη πολιτεια,
των ονειρων την χωρα
μυστικων ξεχασμενων
μιας ζωης αλητεια
που ξανα παιρνει φορα
και σε πιανει στο μελλον
ενα γνωριμο βραδυ
καθως σβηνουν τα φωτα
και ζητας στην κουβερτα
μια αγκαλια στο σκοταδι
ιδια παντ 'οπως πρωτα
του καιρου σουρτα-φερτα
με τα χερια δεμενα
και τα ματια στο χωμα
σα χρησμο να γυρεψεις
στο λαιμο σου καδενα
δύο βολους κι ακομα
της μαμας σου τις λεξεις
ολα παλι κοντα σου
θα γυριζουνε παλι
τραβηξε τη σφεντονα
τα μικρα ονειρα σου
σα σφυρια στο κεφαλι
μια σπασμενη εικονα
Οταν σβησουν τα φωτα
και μες στο δωματιο μενουμε μονοι
οταν κλεισει η πορτα
και παρ' η 'συχια παντου να απλωνει
οταν κλεισεις τα ματια μια γλυκια μελωδια
κι αν μπορεσεις να πιασεις
δυο στιχακια απο μενα στο ταβανι αφημενα
κοιτα , μην με ξεχασεις
οταν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
