| |
Είδα την ζωή μου
Να ασημίζει στον ορίζοντα
Σαν ένα πλοίο αργοπορημένο
Αγγιξα τα κύματα,
Γευτικα την αλμύρα
Κι αφούγκρασα τον παφλασμό
Του κόσμου
Μ'εφτασαν ψίθυροι
Σαν ξεχασμένοι ναύτες
Κι έκλεψα απ τον βυθο
Τα μαργαριτάρια τον ονείρων
Είδα σαν μια μικρή γοργόνα
Μια ντροπαλή ελπίδα
Να ξεπροβάλει
Σε μια σκια ,
Μιας ασημένιας
Πανσέλινου
Δυο ντουζάνες καπετάνιους γνώρισα,
Και ξέχασα,
Μες την παλιρροια
Οσπου με βρήκε το ταξίδι
Σ'ενα άλλο μουράγιο
Διχως πνοή
Διχως ζωή
Ολα τα ταξίδια
Κρατάνε
Μια στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
