| |
παράθυρο σφαλισμένο...
σφαλισμένες και οι σκέψεις στο μυαλό μου
βιαστικά τα ρούχα βάζω...
να κρύψω της ψυχής τη γύμνια..
κρύβομαι; ψάχνω; τι είμαι τελικά;
απάντηση αναζητώ στους δρόμους...
μα εκεί που τα βήματα με πάνε
είναι πάλι εκείνη... να υπάρχει...
σταγόνες πέφτουν από τον ουρανό...
κλαίς Θεέ; πες μου κλαίς;
έλα να μαζέψουμε τα δάκρυά μας στο ποτήρι σου
να πιούμε την αδικία που της έκανες...
μην ψάχνεις να κρυφτείς Θεέ, εγώ δεν το κάνω..
μην βάζεις τους αγγέλους σου να κλάψουν
θα το κάνω εγώ κι αυτό...
άσε εμένα να τσακίσω...
και τα δικά σου δάκρυα δυνάμωσε...
με βλέπεις; στέκομαι στη βροχή σου
μουσκεμένος από τη δική της θύμιση...
στεγνός από λογική... μα όχι από ελπίδα...
αυτήν δεν μπορείς να μου τη στερήσεις...
έζησα την ολοκλήρωση μαζί της
πέθανα και ξαναγεννήθηκα την ίδια ώρα
όταν με αγκάλιασαν τα αναφιλητά της...
και τώρα τη θέλεις μακρυά μου;
θες να πονέσω; να ματώσω;
κοίταξέ την... λάμπει από ευτυχία...
αυτό το πλάσμα αδίκησες...
θες να μου πεις κάτι Θεέ;
θες να μιλήσουμε; κατέβα αν είναι...
ή θες ν ανεβώ εγώ κοντά σου;
τώρα που τη βρήκα έπαψα να πονώ...
και τον θάνατο τον περιφρονώ
με έκανε εκείνη αθάνατο εχθές..
με ένα της χάδι, ένα της φιλί...
και αυτά δεν είναι για πούλημα σε σένα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
