Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ίκαρος
 
Καρπός πατέρα έγκλειστου μέσα σε λαβυρίνθους
και μάνας δούλης, της ωραίας Ναυσικράτης
που μ' αποκοίμιζε γλυκά στην όμορφη αγκαλιά της
η λευκαστράγαλη, με ελευθερίας μύθους.

πετώ ψηλά και χαίρομαι που πίσω αφήνω σκόνη
με δύο κίβδηλα στις πλάτες μου φτερά
μα προτιμώ με άδοξο τέλος μια λευτεριά
παρά σε άβακα πεσσών, να είμαι πιόνι…

κοιτάτε με πως ακουμπώ με το φτερό το κύμα
πως ανεβαίνω μονομιάς στον ουρανό ψηλά
πως χρυσαφίζουνε ,στο φως του ήλιου, τα μαλλιά
χρυσό φορώ σ' ολόκληρο το σώμα μου ένα ντύμα.

κι αν ζαλιστώ, κι αν τα φτερά λιώσουνε, κάτι μένει
της λευτεριάς η αίσθηση που νιώθω όταν πετώ
κι η ελαφρότης του κορμιού. μα κι αν θα γκρεμιστώ
ικάριο πέλαγος, πλατύ κάτω με περιμένει



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
kapnosa-v-ainigma
19-02-2005
Καλημέρα Χρήστο!!! Μου θυμησες τώρα την κόρη μου........extreme girl
elli
19-02-2005
!!! Μας πέταξες με τούτο και χωρίς αλεξίπτωτο μυθολάτρη Χρήστο...Νάσαι καλά!!
kapnosa-v-ainigma
19-02-2005
Χρηστο ,,,,,,κανονίζουμε να έρθουμε στα μέρη σου....εκδρομή!
Γιαννόπουλος Χρίστος
19-02-2005
«Θέλει Αρετήν και τόλμην η Ελευθερία..»....χαιρετώσε φίλε ... να’ σαι ψηλά....
Ανώνυμο σχόλιο
19-02-2005
...η αβάσταχτη ελαφρότητα της ελευθερίας...και φίλε..από Χαλκίδας..εχθές..Χρίστο..επειδή διατρίβησα εις την μάγισσα Ζάκυνθο εφέτος..μπορώ με τόλμη να πω ότι ο Σολωμός μόνος του ακόμη στέκει με τη θεία ρήση...
Γιαννόπουλος Χρίστος
19-02-2005
Δεν είναι Σολωμός Μαρία...θα σε μαλώσει ο Χρήστος....
spil †
20-02-2005
Κι ο Κάλβος, Ζακυνθινός ήτανε...Καρφί Χρίστε !!!
Ανώνυμο σχόλιο
20-02-2005
...και οι δύο φίλε Χρίστο την ελευθερία υμνούν..και για κείνην έγραψαν..και καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι αυτό έλαβε χώρα στη Ζάκυνθο...ο Σολωμός δε πέθανε απελπιστικά μόνος,με μοναδική του παρέα το Ζακυνθινό κρασί..όπως γράφεται στο μνημείο του,στο λόφο του Στράνη...σ' αυτό αναφέρθηκα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο