Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 άφιλος
 κυριολεκτώ.....
 
Μερικές φορές τα λεκτικά πυροτεχνήματα
δεν αρκούν να φωτίσουν τα συναισθήματα της ψυχής....

έτσι μένεις μόνος στο χώρο

γίνεσαι άφιλος

κλείνεις τις πόρτες και τα παράθυρα

χτυπάς την πλάτη σου στον τοίχο

ανάβεις το ένα τσιγάρο μετά το άλλο

σκοτώνεις τα όνειρα που ζωγραφίζει το φως του κεριού

η μουσική στο χώρο γίνεται μαχαίρι στο στομάχι σου

η σιωπή σού γεμίζει το νου

πέφτεις στα τέσσερα και σέρνεις το σώμα

τα μάτια σταματούν στην πιο σκοτεινή γωνία

μια αλυσίδα βαριά δένεται στο λαιμό σου

το βάρος της γίνεται δάκρυ

το δάκρυ γίνεται κλάμα

και το κλάμα ουρλιαχτό!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
oneirodromio
02-12-2008 @ 00:09
Τι γραφεις;;; Με αγγιζεις!!!!!!!!!! κυριολεκτώ...
Ιχνηλάτης
02-12-2008 @ 00:56
Πιστεύω πως περιέγραψες πολύ καλά
την ψυχοσύνθεση του ποιητή!
Ρεαλισμός και ποίηση χαρακτηρίζουν το κείμενο!
**Ηώς**
02-12-2008 @ 04:33
το βάρος της γίνεται δάκρυ

το δάκρυ γίνεται κλάμα

και το κλάμα ουρλιαχτό!
Α Λ Η Θ Ι Ν Ο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
mychoco
02-12-2008 @ 10:04
Μερικές φορές τα λεκτικά πυροτεχνήματα
δεν αρκούν να φωτίσουν τα συναισθήματα της ψυχής....


Τί να πώ;Εξαιρετικό!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο