| |
Μεγάλη μέρα σήμερα όπως και πέρσι και παλιά.
Μαζεύω τα τσακισμένα μου φτερά και φεύγω να γλιτώσω.
Αφήνω φίλους και εχθρούς,
οικείους, ξένους, κολλητούς και ξεκινάω.
Μια σκιά που προχωρά με οδηγεί και ξεγλιστρά.
Μ' αφήνει πίσω μοναχή,
δίχως πατρίδα και ψυχή.
Μεγάλη μέρα σήμερα, όπως θα είναι πάντα.
Κι εγώ θα στέκομαι μακριά με τα κομμένα μου φτερά και θα παρακαλάω.
Λίγο φως, αχ, δώστε μου,
φωτίστε και εμένα...
Φωνάζω κι ικετεύω
σα ζητιάνος της αγάπης,
σα καρδιά χωρίς ζωή,
σα κουτσή και σα χωλή,
σα βασανισμένη,
σαν τον τρελό της γειτονιάς,
τ' αγόρι στο φανάρι,
παρακαλώ για λίγο φως,
ας είναι κι αυταπάτη.
Ζητάω φως,
ζητάω φως,
και γύρω μου σκοτάδι.
Μέσα, βαθιά μου ένα πουλί
ψυχορραγεί το βράδυ.
Μεγάλη μέρα σήμερα κι εγώ απουσιάζω.
Ψάχνω εκείνο το χορό,
εκείνο το τραγούδι,
αυτό που πρόλαβα μικρή ν' ακούσω και να νιώσω.
Το πόθησα, το έζησα,
με άφησε και πάω.
Φεύγω και σφιχτοδένομαι
και κλείνομαι σε μένα.
Μη με ρωτάς τη γνώμη μου,
μη με αναζητήσεις.
Εκεί που με συνάντησες,
εκεί που μ' εγκατέλειψες
εκεί εσύ θα μείνεις.
Σου δίνω κατάρα και ευχή
πάντα να με θυμάσαι.
Σα με ξεχνάς τ' απόβραδο
άλλο να μην κοιμάσαι.
Σ' όλες εκείνες τις γιορτές
που έζησα μαζί σου
σε όλα εκείνα τα μικρά
που έχτισα στην άμμο.
Μεγάλη μέρα σήμερα και 'γω πάλι δακρύζω.
Να 'ναι το δάκρυ πλησμονή;
Να είναι αυταπάτη;
Να 'ναι πως δε μ' αγάπησες
πως δε σε αγαπάω;
Να 'ναι πως τόσο μου 'λειψες
και κλαίω και πονάω;
Τ' αφήνω έτσι να κυλά,
να πέφτει και να πέφτει,
να φτιάξει λίμνη και να πιω
για να μαζί χαθώ σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
