| |
| | Ελπίδα |  | | |
Τη γλώσσα μου την έκοψαν, να μη μιλώ.
Τα χέρια μου δεμένα με αλυσίδες.
Μοναχά τα μάτια ‘μείναν, να σε κοιτώ
και δύο φιλιά, γλυκές δροσοσταλίδες.
Όσα θέλησα ποτέ, σε μια στιγμή αντικρίζω
όταν το βλέμμα σου το δικό μου συναντά.
και μ’ ένα χαμόγελο σαν έφηβος ελπίζω
να ζήσω τη στιγμή ξανά, ακόμη μια φορά.
Αν θέλεις να με κάνεις ευτυχισμένο,
αρκεί να πλησιάσεις, να σταθείς κοντά,
πριν χαθούμε να μου πεις να περιμένω
τα δυο κορμιά να γίνουν ένα, μια αγκαλιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Είμαστε όλοι αιχμάλωτοι στο βυθό της λογικής, αναπνέουμε με όνειρα... | | | |
|
Wild_Sorrow
03-12-2008 @ 06:31 | πριν χαθούμε να μου πεις να περιμένω
τα δυο κορμιά να γίνουν ένα, μια αγκαλιά
Γλυκιά αναμονή κι ας τσουρουφλίζει....Γλυκός ο έρωτας κι ας μας πονά
Μα όποιος ποτέ δεν παύει να ελπίζει
παντα κερδίζει με μια σύμμαχο καρδιά....
Μου άρεσε ::hug.:: Με ενεπνευσε...!! | | Mικρουλι
03-12-2008 @ 21:45 | Πολύ όμορφο!!
::up.:: ::hug.:: ::yes.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
13-01-2011 @ 01:24 | ΕΡΩΤΙΚΟΤΑΤΟ!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
