| [align=center] [font=palatino linotype]Τα κατάφερα και έκλεισα μέσα σε δέκα λεπτά τα πάντα
Έβγαλα όσα φύλαγα μέσα μου.
Για [color=purple]πρώτο[/color] πιάτο σερβίρω
Την μορφή σου.
Την είχα αποθηκεύσει στ’ ακροδάχτυλά μου..
Καθόλου δύσκολο να τη ζωγραφίσω
Με δαχτυλομπογιές..
Κάνω λάθος στις γωνίες σου..
Πάντα έκανα.
Ίσως γιατί προτιμούσα τις πτυχές τους.
[color=red]Πέντε[/color] λεπτά.
[color=red]Πέντε[/color] ανάσες
Για κυρίως, έρχεται
τ’ άρωμά σου.
Κάτι ανάμεσα σε απιστία και ντροπή.
Κάτι γνώριμο
Πού και που απωθητικό
Ίσα - ίσα γιατί συνεπάγεται με την εμφάνισή σου.
Τις στιγμές που δεν την ήθελα καθόλου.
Και για επιδόρπιο
Σερβίρισα
Εκείνο το βλέμμα
Γεμάτο.. γεμάτο στοργή
Ίσως κι αγάπη
Ποτέ δεν κατάλαβα τι έκρυβε..
[I] Ξέρω πως ήταν ζεστό και συνάμα κρύο.
Μ’ έκανε ν’ ανατριχιάσω ή να ιδρώσω. [/I]
0 λεπτά.
Τέλειωσαν οι ανάσες.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|