| |
Κοίτα ρε φίλε μου πώς έρχονται τα πράγματα
Τη μια να είναι πλάϊ σου ο άνθρωπός σου
Την άλλη μόνη σου.. θαμμένη στα χαλάσματα
Να σε χλευάζει ο γενναίος εαυτός σου...
Κοίτα ρε φίλε μου στη ζήση τί βιώνουμε
Όλα τα θέλουμε στο σήμερα.. στο τώρα
Και την επόμενη για όλα μετανιώνουμε
Λες και τα σάρωσε μια οργισμένη μπόρα...
Κοίτα ρε φίλε μου.. μικρός που είν' ο κόσμος μας
Σε ένα τίποτα φθηνά ξεπουλημένος
Κι εγώ λυπάμαι που μαραίνεται ο δυόσμος μας
Με δίχως χώμα και νερό.. αφορισμένος...
Κοίτα ρε φίλε μου πώς χάνονται οι Άνοιξες
Και σπαρταρούμε σε απέραντους Χειμώνες
Πόσες χαρές σου πόθησες.. μα δεν τις άγγιξες
Και ψεύτικες έχεις στο βάζο ανεμώνες...
Κοίτα ρε φίλε μου οι στόχοι πώς μακραίνουνε
Σαν βηματίζεις κάθε μέρα προς τα πίσω
Κοίτα πώς όλα κάθε ώρα σε πικραίνουνε
Και λες πως θέλεις να μου μάθεις πώς να ζήσω...
Κοίτα ρε φίλε μου.. γιατί εγώ τυφλώθηκα
Φταίει ο έρωτας.. η θλίψη.. η ανάγκη ;
Όσες φορές όμως στη ζήση μου προδώθηκα
Την άλλη μέρα πάλι ρίχτηκα στη μάχη...
2-3/12/2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
