stixoi.info: Μανιασμενη ορμη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μανιασμενη ορμη

[align=center]Λυσσα .
Σκετο λυσσα .
Στομα της ξεχειλο στη χαση στα χαλασματα
Το δικο μου μονιμως λιμοκτονει
Για ενα της ωμο φιλι
Χασκα πεφτει καργα πανω μου
Να με σβησει με μιαν ακομη απωλεια τυχαια ..
Απλοχερο στεκει παντα ημιφως
Μοιραζεται οτι βρει
Την υστερη σιγη της κορυφωσης
Με πεταει στο ελεος της πεμπτης ουσιας

Τιποτα. Αμυθητο τη φωναζω τιποτα

Τι κι αν δε μπορεις να ξεφυγεις της τυρρανιας
Στις σιδεριες κυοφορει η λευτερια
Κι εισαι μαζι της

Τιποτα. Αμυθητο τη φωναζω τιποτα
Κι ετσι απιθωνει σιμα μου
Σε κραυγες που δεν αρνηθηκα
Και γινηκα χιλιοτριμμενο συννεφο
Αναποφευκτα κιτρινησα
Αισθηση ξαστερη του πνιγμου

Ανεκαθεν ζηλευα τις ωχρες γραμμες
Πυρωμενες στ' απεριττα στοματα
Περηφανα π' ορθωνουν τα χιονισμενα μαγουλα
Κι αχνες φουσκωνουν στο κενο τα βλεμματα
Κυματινες ακριβες τους
Μακρινες σκιες δικες μου
Στα δυο πως σκιζουν τ' ανοιχτα στηθη τ' αναπαμου
Κι ετσι αναλυμενα ανακλουν
Τ' αποκοτα χερια της ανημποριας
Ως στης ντροπης κατακαθιζουν αλλοκοτα ..
Τονοι φιλερημοι αποσιωπητικοι
Ισαμε στης βουρλισιας τους
Αποθαρρεψουν ολοκληρωτικα
Τονοι αποκοσμοι π' αποκαμουν θαυμαστοι ..
Καθως τις αυρες τους ξεζευουν
Τις γεννημενες απ τον αποχαιρετισμο ..

Τι κι αν νωρις κοιμηθηκε η μυγδαλια
Για τις ανθισμενες κινησαν θαλασσες
Στα σκορπισμενα πελαγα των οριζοντων[/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας

mantinada 04-12-2008 @ 13:23	"Τιποτα. Αμυθητο τη φωναζω τιποτα" Όλο είναι υπέροχο με δυνατές εικόνες μα θα κρατήσω τον παραπάνω στίχο γιατί ένα "τίποτα", με μια έννοια που μόνο εγώ κι ο άλλος εαυτός μου γνωρίζουμε, δίνει νόημα στη ζωή που ζω... Να είσαι καλά, καλό σου βράδυ!
karpox 04-12-2008 @ 14:18	χρονια νομιζα τις ξεγελουσα....μα ο γελασμενος τελικα ημουν εγω στην λυσσα μου και στις σκιες μου παραδοθηκα κι ας κοιμηθηκε νωρις η μυγδαλια μου στα πελαγη...... και γω να μαθω να κολυμπω.!! μη σταματας...... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
MASTER 05-12-2008 @ 17:58	και δεύτερο δικό σου σήμερα λέω να σχολιάσω...με ένα πολύ αντι-ποιητικό σχόλιο: ουάου! φιλιά

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο