Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πάντα έφευγα
 
Ο ήλιος ανεβαίνει κι εξατμίζομαι
δεν έχω σώμα κι όπως γίνομ’ άυλος
απ’ όσα με δεσμεύαν φεύγω, λύνομαι
από τα κρίματά μου αγνός και άσπιλος

Από διπλούς αυλούς καθοδηγούμενος
ως σκίζω τον αιθέρα αποκαθαίρομαι
με ό,τι είμαι αισθάνομαι χαρούμενος
μήτε μεμψιμοιρώ μα μήτε επαίρομαι

περνώ τη σάλα των διπλών πελέκεων ...
κι όπως κοιτάζω χρόνια όσα απέφευγα
με βρίσκω στην αμφισημία των λέξεων
ποτέ εδώ δεν ήμουν πάντα έφευγα

Πως γίνεται; Πετώ και δε ζαλίζομαι
λες κι είχα πάντοτε φτερά στις πλάτες μου
πως δεν πενθώ για όσα αποχωρίζομαι;
τους κόπους τις θυσίες τις αγάπες μου

Μονάχα μια ματιά σ’ όσα δεν άλλαξα
σ’ όσα ήτανε να ‘ρθουνε κι όμως άργησαν
ρίχνω, κι ένα γαρύφαλλο στη θάλασσα
εις μνήμην όσων έσπασαν ή ράγισαν



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Spartinos
05-12-2008 @ 00:39
Μονάχα μια ματιά σ’ όσα δεν άλλαξα
σ’ όσα ήτανε να ‘ρθουνε κι όμως άργησαν
ρίχνω, κι ένα γαρύφαλλο στη θάλασσα
εις μνήμην όσων έσπασαν ή ράγισαν
Εξαιρετικο!!!
Χρηστο καλημερα
Ιππαρχος
05-12-2008 @ 00:55
Φοβεροί στίχοι...
justawoman
05-12-2008 @ 01:09
όπως, ίσως, η ψυχή όταν φεύγει απ' το σώμα...
μια εκδοχή, που πολύ θα μου άρεσε
καλημέρα χρήστο
Μοιάζω μ'εσένα
05-12-2008 @ 01:40
Ταξίδεψα για λίγο διαβάζοντας το!
Καλημέρα Χρήστο μου!
Anthropos
05-12-2008 @ 02:50
::yes.::
swordfish
05-12-2008 @ 05:24
Πολύ καλό!!! ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο