Ξημέρωσε, θα φύγεις
ένα φιλί μου δίνεις
στο στόμα φευγαλέο
εγώ αστεία λέω
μα στάζει στην καρδιά μου
το δάκρυ μου
Συγνώμη μην ακούσω
με σένα φεύγουν όλα
και η ψυχή μου ακόμα
αγάπη μου
Ξημέρωσε αλήθεια
ο ήλιος ανεβαίνει
και η καρδιά μου βγαίνει
το δώρο μου για σένα
μια κι είναι η γιορτή σου
Θα μείνουν τα σεντόνια
στα ίχνη σου θα κλάψω
πάλι κεριά θ ανάψω
νομίζεις θάμαι μόνος
μα θα είμαι μαζί σου
Ξημέρωσε, να φύγεις
για να μην καταλάβεις
το δώρο μου σαν λάβεις
πως δάκρυσα για σένα
Κάνω πως δεν πειράζει
πως τάχα δεν με νοιάζει
σε πάω ως την πόρτα
τον ήλιο τον μισώ
Μ αυτόνε θα παλέψω
χρόνο λίγο να κλέψω
ίσως και μία ώρα
ίσως ένα λεπτάκι
ή έστω το μισό
