| |
Όταν σε βλέπω θλιμμένη,
νιώθω τα δένδρα να ριγούν
στο φτερούγισμα της βροχής
και τα πετροχελίδονα
να θρηνούν με καμένα φτερά
πάνω στην κυκλωμένη από την φωτιά
πυραμίδα του Χέοπα.
Όταν αντικρίζω
τους μολυβένιους ουρανούς
των ματιών σου
η καταχνιά σκεπάζει σιωπηλά
το αγκομαχητό της καμήλας
που παραβγαίνει σημάδι
με το σταχτί άλογο της τρέλας μου
στις απέραντες κοιλάδες της γης Χαναάν.
Όταν οι βαθιές πληγές του μισεμού
δίνουν τσαμπιά από δάκρυα
η λύρα μένει μετέωρη
και το δοξάρι εφάπτεται
με το νήμα της προγονικής κατάρας.
Ακριβή μου αγάπη
διώξε την θλίψη
άστη μονάχη στο στήθος μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
