peiraiotissa
08-12-2008 @ 04:58 | ................Θλιμμένη ομορφιά!!!!!!!!! ::cry.:: | |
rock sugar
08-12-2008 @ 04:59 | πόσο δίκιο έχεις!!! μακάρι να ήταν κι άλλοι το ίδιο συνηδειτοποιημένοι κ όχι μπουκαλάκια με εμφιαλωμένο αέρα.... ::theos.:: | |
Ιππαρχος
08-12-2008 @ 06:21 | Σπάω τη σιωπή μου Έφη μου, για να σου πω, με όλο το θάρρος και την εκτίμηση που σου έχω, ότι διαφωνώ. Γιορτές όπως τις περιγράφεις, με παιδιά να παίζουν στο δίπλα δωμάτιο και εγώ με τον άνθρωπο που αγαπώ να τρώμε στον καναπέ πατάτες με ρίγανη, θα ήταν για μένα οι ιδανικές. Τολμώ να πω, κι ας φανεί εγωιστικό, ότι παρά τη δυστυχία στον έξω κόσμο εγώ τότε, ίσως μόνο τότε, θα ήμουν ευτυχισμένος...
Κατά τ' άλλα, συμμερίζομαι τον πόνο και τη θλίψη για το φόνο του νεαρού | |
σιωπη
08-12-2008 @ 06:46 | ............... | |
Αποσπερίτης Νίκος
08-12-2008 @ 06:50 | Ενα κομικοτραγικο ποιημα που μεσα ειναι γραμμενες δεκαδες αληθειες. Το βρισκω εξαιρετικο. Πολλοι θα το αποδοκιμασουν ακριβως γιατι λεει αληθειες. Το κανουν γιατι φοβουνται ...μη φανταστεις.... ::wink.:: | |
Κακτίνα
08-12-2008 @ 06:52 | ανάμεσα σε εσένα και τον Ίππαρχο, Έφη μου. Μεγαλώσαμε σε μια κοινωνία που μας δίδαξε πρώτα να προστατεύουμε και να βολεύουμε τον κώλο μας και για τους γύρω μας να δίνουμε συμπόνοια όταν χρειαστεί. Είμαστε πάνω από όλα η πάρτη μας και δείχνουμε συσπειρωμένοι για λίγο σε ένα κακό και μετά μακριά από΄μας και όπου χτυπήσει και ξέρουμε ότι θα ξαναχτυπήσει...δυστυχώς ανακυκλώνουμε την ανοησία να ενεργούμε σπασμωδικά και περιστασιακά και μετά να μας πιάνει ο ωραίος ύπνος της καλοπέρασης μέχρι την επόμενη τραγική στιγμή. | |
poetryf
08-12-2008 @ 07:08 | Όσο υπάρχουν ευαισθητες ψυχες
θα υπάρχει και ελπίδα για λιγότερη κόλαση σε αυτο τον κόσμο..
Εφη σε ευχαριστώ που υπάρχεις! | |
Α.Ε. ΕΠΕ
08-12-2008 @ 07:30 | ::1481.::::1481.::::1481.::::1481.::::1481.::
::1481.::::1481.::::1481.::
::1481.:: | |
artista_k
08-12-2008 @ 08:59 | Κοίτα να δεις που σε πίστεψα... ::love.:: | |
νετη541
08-12-2008 @ 10:42 | Δημήτρη μου, ο τελευταίος άνθρωπος που θα ενοχοποιούσε την ευτυχία που μπορούμε να νιώσουμε με το να ζούμε απλές στιγμές δίπλα σε έναν δικό μας, αγαπημένο είμαι εγώ, μιας και ξέρω πολύ καλά πως είναι αυτή η ευτυχία καθώς και τι κενό αφήνει η απουσία της! Άλλο είναι το θέμα μου. Στο μυαλό μου δεν είχα μια ειδυλλιακή, αλλά μια παρακμιακή εικόνα που με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγεί εδώ που έχουμε φτάσει: να πρέπει να μυρίσουμε και να γευτούμε το αίμα για να καταλάβουμε - αν καταλαβαίνουμε - ότι αιμορραγούμε από παντού...κι αυτό πάλι για λίγο μόνο.....Κι είμαι η τελευταία που θα το έπαιζα επαναστάτρια...απλά δεν μπορώ να το παίζω και έκπληκτη, γμτ!...Έχω θυμώσει και πονάω... | |
Ιππαρχος
08-12-2008 @ 11:35 | ::hug.:: | |
αισχυ(λος)
08-12-2008 @ 13:23 | εφη, συμφωνω απολυτα με τα γραφομενε σου!!!
πιστευω οτι ειναι προνομιο ελληνικο κυριος να αντιδρουμε με
ακραιες καταστασεις. ερωτηση αν στην θεση του μπατσου φονια ηταν ενας αλβανος; | |
νετη541
08-12-2008 @ 16:04 | εγώ θα ρώταγα κι αν στη θέση του πιτσιρικά ήταν ένας αλβανός...αλλά δε χρειάζεται να ρωτάμε, έτσι δεν είναι;...όλοι ξέρουμε πολύ καλά.... | |
ΒΥΡΩΝ
01-08-2013 @ 21:00 | ::theos.:: | |
 |
